welgens meer als Beestelick verblijden.

Een gierige Portier magh aen de deure staen,
De deur van 't Kamer-spel, en laeten binnen gaen
Al wat 'er wesen wil: in 't ende moet hy hooren
Dat over-val benauwt; dan moet het of van voren,
Of weer van achter uyt, dat meer is dan de Sael
Kan swelgen met gemack. Ick spreeck geen' duyster' tael;
De saecke self spreeckt Duytsch: wie ooren heeft, kan hooren;
Wy sien wat ons gebeurt van achteren, van voren,
(Daer moet geen doeckjen om) van ond'ren, met verlof,
Van boven rauw en rot, en geel, en groen, en grof,
En al om eens Portiers verraderlick onthaelen
Van al dat binnen wil, en eindelick de Saelen
Van Maegh en Buyck en Darm doet bersten van Colijck,
En, voor het beste loon, maeckt van een Lijf een lijck.

Nu, Snoeyers, 't staet u vry; ghy mooght wel binnen komen;
Maer, weest' er op bedacht, de dood is in de Boomen;
Dan 't leven isser oock. Siet ghy die peersche Pruym,
Die ongefoolde[131] Maeghd van vinger en van duym,
Dien Appel, goud op groen, die wonderlicke Bessen,
Die Kerssen, uyterlick als roode wijn in flessen,
Noch beter in haer lijf; die Peer, met haer geslacht,
Door menigh overspel tot soo veel keurs gebracht?
Het lacht al, dat men 't siet (men schijnt het schier te hooren,
En soo waer 't Spreeck-woord valsch: de Buyck en heeft geen' ooren)
Maer 't lacht vol Aloes[132], voor die sich selfs verraedt,
En niet en onderscheidt versot zijn, van versaedt.

Ghy zijt versaedt, en meer, van dit langhwijligh preken;
Maer, hoort het tot de lijst van kribbige gebreken,
Uyt dingetjens van niet, uyt ongeachte stoff',
Te suygen 's schepsels nut, te tuygen 's Scheppers lof;
Ick ken[133] de volle schuld, en wilse niet verbloemen:
'k Maeck geeren yet van niet, en distelen tot Bloemen.

Al wien het lust met my, de Bloemen gae te slaen,
Begeve sich op zy, daer al des' Mannen staen
('k Segh niet meer Mannetjens; dat voeghd' haer' jonge jaren),
Mast-boomen, dick en steil, die met haer' bruyne paren
De cingels van mijn' Thuyn omcingelen met pracht,
En maeckender by naest van Middagh Midder-nacht;
D' Atheensche Galery, daer Roomen selfs gingh halen
De wandelende less' van wetenschap en talen,
Moet swichten voor dit pad, voor deser paden groen.

Komt, wijse Wandelaers, hier heb ick u van doen:
Laet Vrouw en Kinderen de voose vreughd der vruchten
Genieten voor haer deel, en naderhand besuchten;
Wy sullen Mond en Tongh besteden aen wat meer,
Aen vrucht, daer van den beet tot beter voe