t niet, dat men 't raed mag geven.

363 Man! ghy hebt twee Horens aen;
Vrouw! waer weet ghy dat van daen?

364 Een taeye Snel-riem van goed leer
Geeft een qua jongen een goe Leer.

364 Mond-beleeftheit is een kost,
Die veel geldt en weinigh kost.

366 En saeyt niet in uw Land
't Saed, dat ter Merckt blijft aen de hand.

367 Wat goe manieren en wat Geld
Maeckt Sonen Jonckers met geweld.

368 Al staet de Schoone Meer[60],
't En doet den Hengst geen zeer;
Maer hy verlieft te meer.

369 Slaet een Ey wel, het groeyter van;
So vaert een Vrouw by een goed Man.

370 Een Paep, een Munnick, met een Exter en een Kauw,
De Duyvel gunn' ick die Juweelen in sijn klauw.

371 'k Geloov' u, Hoentje! dat 's te seggen:
Ick hebb' u daer een Ey sien leggen.

372 Sy sien wel toe, die Kraeyen queecken:
Die sullens' eerst een oogh uyt steecken.

373 Bedeckt u, ghy, maer met een Schild,
En die wil schreewen schreew in 't wild.

374 't Quaed Mes snijdt niet in 't Hout,
Maer in de Hand, die 't houdt.

375 'k Hoor Koeckoeck roepen in der tijd;
Siet toe, dat ghy het niet en zijt.

376 Daer spreeckt een als een heiligh vat,
En heeft vast klauwen als een Kat.

377 Praet van uw eigen pijn;
Laet yeder een de sijn.

378 Het Leer is 't, dat sich reckt en wijdt,
Maer Hout en kan dat niet--dat splijt.

379 Daer 's vrede tusschen Dief en Dief en Guyt en Guyt,
Noyt en piekt d'eene Kraey aen d'ander d'oogen uyt.

380 Met sijn quae Oogen te genesen
Schijnt onse Schout verdooft te wesen:
Hy voelde wel, wat ick hem gaf,
Maer wat ik seg, daer weet hy weinig af.

381 Denckt, wat ghy doet, so lang ghy hoeft,
Maer en vertrouwt op geen geboeft.

382 De Dief meent, waer hy by is,
Dats' alle zijn als hy is[61].

383 Soo gy uw Kind geeft quaed voor quaed,
Denckt, dat het naer het Gasthuys gaet.

384 Wat magh God Amandels geven,
Daer de tanden een begeven?

385 Dien de Tanden meer niet kunnen,
Siet men God wel Boonen gunnen.

386 Siet, wie u wat gegeven heeft,
De gift gelijckt aen diese geeft.

387 Gaven sonder spreken
Konnen Rotsen breken.

388 Een quae Gift kan vier handen krencken,
Twee diese nemen, en twee and're diese schencken.

389 Geef m' een Stoel, daer ick op rust';
'k Weet, waer te lee