ghy 't selver waert.

1004 De Lont verschijnt altijd
Met schad' en geen profijt.

1005 Soo ghy siet uw Huys staen branden,
Gaet'er by, en warmt uw Handen.

1006 Wil d'eene Wolf den and'ren vreten,
Soo valt'er niet in 't Bosch om t'eten.

1007 Al wat ghy weet, en segget niet,
En oordeelt niet al wat ghy siet;
Dat sal u geven
In vree te leven.

1008 Als s' in doncker werdt getelt,
Gaet de Haegh-munt[122] voor goed geld.

1009 Die Prophesie is goed te spreken:
Het Touw sal op sijn dunste breken.

1010 Doet d'oorsaeck uyt den wegh,
Soo raeckt de Sonde wegh.

1011 Kaecken sonder Baerd
Zijn geen eere waerd.

1012 Wat waer het stelen een vermaecklick dingh,
Als m'aen den Riem[123], niet aen de Keel en hingh?

1013 Die wel dient, en eischt niet veel,
Al sijn dienst is achterdeel[124].

1014 Wat een hoop korens, wat een schat,
Als m' hem niet op gegeten had!

1015 Hebt gh' een goed Kind,
Gh' hebt een goed Vrind[125].

1016 Wat men seit, of niet en seit,
Past ghy maer op uw beleid!

1017 Op Doornen zaeyen
Volght Distels maeyen.

1018 Dient ghy twee Heeren in 't gemeen,
Voor seker, ghy bedrieghter een.

1019 Spouwt naer den Hemel als een geck.
Het valt u selver op den beck.

1020 Die maer dreight en grijpt niet ree,
Heeft er een, en wacht er twee.

1021 Die maer wenckt en niet en slaet,
Weet dat hy in vreese staet.

1022 Die den Doctoor wil voor sijn Bedde derven,
Of hy ontkomt, of God selfs doet hem sterven;
Die den Doctoor te hulp haelt in sijn leed,
Raeckt in Beuls hand, en 't is maer wel besteedt.

1023 Door een trouw vriendelick vermaen,
Brengt m' yemand hulp, geen oneer aen.

1024 Die te dickwijls wil Soldaten,
Laet' er 't Vel of sal 't er laten.

1025 Licht dien ghy my bespotten siet,
En siet op sijn gebreken niet.

1026 Die het snot veeght van mijn Soon,
Geeft m' een soentjen aen mijn koon.

1027 Die sijn raed alleenigh sluyt,
Treckt sijn Haer alleenigh uyt.

1028 Die sijn Vyand weinigh acht,
Werdt er licht van omgebracht.

1029 Die sijn Hond soeckt dood te smijten,
Moet hem eerst voor dol uyt krijten.

1030 Die door een Naelden-oogh verspiedt,
't Gebeurt, dat hy sijn hertseer siet.

1031 Al is het Schuytje swack op 't Veer,
Het doet nog wel e