met een Kind.
589 De booste van 't getal
Is ruchtighste van all',
En breeckt een yeders ooren,
Om dat m' hem aen sou hooren.
590 De beste Teerlingh-worp van velen
Is, met geen Teerlingen te spelen.
591 Meloenen en Vrouwen
Zijn qualick te schouwen.
592 Die een Vrouw keuren wil, of een Meloen,
En kan 't niet beter als by 't steert-stuck doen.
593 Van de Logen gaet geen tol af;
Daerom iser 't Land soo vol af.
594 't Is de schuld van 't Knechtjen niet,
Dat het Meisken naer hem siet.
595 Weet, dat u Knecht of Vriend
Noch arm noch rijck en dient.
596 Over asers[77] moeten 't weten:
Van veel-eten komt niet-eten.
597 De Muys, die maer een gat en kent,
Is van de Kat haest overrent.
598 't Kind krijt om 't goede dat men 't dee;
Ouw' lieden krijten om haer wee.
599 De Boeren en de Note-boomen
Zijn best met stocken t' overkomen.
600 Hebt gh' een Officie t' uwer eer,
Gh' hebt een Officie en wat meer.
601 Niew backen Brood, al heet, al warm,
Veel in de Hand, niet in den Darm.
602 Daer 't Brood is opgegaen,
Is heel 't gelagh ontdaen.
603 Eet op, en haest u wat met verschen Vis,
En met uw Dochter soose houwbaer is.
604 Al wisselt schoon de Vos sijn Vel,
De Vossenaerd blijft evenwel.
605 Een luye lege Geck
Leeft altijd in gebreck.
606 Op 't hamer-klappen slaept des Smits Hond aller best,
Het klapper-tanden maeckt hem wacker in sijn nest.
607 Soo doet des Thuynmans Hond:
Hy magh geen Kool, en houdts' een ander uyt den mond.
608 Kooplien by nacht, past dat ghy voor u siet:
Een ouden Hond bijt nemmermeer om niet.
609 't Geluyd, dat oude Honden slaen,
Is als een raed van goed vermaen.
610 Met Maten en Gewichten
Is alle scheel te slichten.
611 Geen mis soo goed,
Als 's Land-Heers voet.
612 Weinigh praets is Goudsgelijck,
Veel en is niet meer als slijck.
613 Die niet voorwaerts uyt en siet,
Blijft te rugg' en voordert niet.
614 Die 't Peerd dreight en niet en slaet,
Doet het tweederhande quaed.
615 Die altoos leert en noyt en vat,
Die vat wel, hoe ick 't meen, en wat.
616 Die 't suer en onrijp eten moet,
Sal weer genieten 't rijp' en soet.
617 Die naer twee Hasen
In 't Veld wil rasen,
Vanght somtijds eenen,
En
|