Vat rieckt naer sijn Wijn.

229 Elck Musken sleept om best
Sijn stroyken naer sijn nest.

230 Yeder Man
Heeft sijn Van[44].

231 Elcke Mier
Maeckt haer getier.

232 Al is het Vlieghsken noch soo klein,
Het geeft sijn schaduw op het plein.

233 't Zijn gecker booswichten, en booser[45] gecken treken:
Tot sijnent niet dan quaed van 's naesten goed te spreken.

234 Elck Schaep soeckt in de Heiden
Met sijns gelijck te weiden.

235 Een yeder Man
Spreeck', wat hy kan.

236 Elck voelt of 't koud of heet is,
Naer dat sijn lijf gekleedt is.

237 Elck magh na sijn maniere doen,
Den Ezel houdt sijn oud fatsoen.

238 Daer elck gekipt is, is hy best,
En yeder Musken in sijn nest.

239 Een yeder moet sijn Beenen strecken,
Soo verr' sijn Deken uyt kan recken.

240 Een yeders levens tijd gaet met het schreyen aen;
Daer zijnder weinige van lacchen uytgegaen.

241 Een Queepeer en een stront
Zijn bey geel en bey rond.

242 Een Koortsjen in de May,
Het heel Jaer fris en fray[46].

243 Najaers Koortsen noodelick[47]:
Of heel langh of doodelick.

244 Houdt den Mond en roert de Hand,
Soo te Water als te Land.

245 Doet d'Oogen op en houdt u Tongen,
Wy krijgen 't Moerhoen met de jongen.

246 Geeft en swijght,
Spreeckt en krijght.

247 Laet Tongen stille leggen,
En laat Papieren seggen.

248 Een Reiser[48] moe gegaen,
Soo hy geen Paerd en krijght, slaet wel een Ezel aen.

249 Den Ezel manck, de Borse plat,
En dienen niet op 't Roomsche pad.

250 Laet eens de Klock geborsten wesen,
Geen handen konnense genesen.

251 Met[49] als 't Licht uytgesnoten werdt,
Werdt alle dingen[50] even swert.

252 Daer den Hond te harde leckt,
Komt wel, dat hy 't bloed uit treckt.

253 Des morgens vroegh schreeuwt het Patrijs,
't Sou blijven slapen, waer het wijs.

254 Het Haentje kraeyt, en 't Hoentje wil t' wel weten:
Het huys vergaet, daer Meel gebreeckt om t' eten.

255 De Kickvorsch singht gerust en stijf,
En heeft, noch haer noch wol om 't lijf.

256 Veeltijts op eenen dagh doen wy verscheiden werck:
Wy schreyen binnens Huys, en singen in de Kerck.

257 De Kan, die veel te water gaet,
Licht, dats' een scherfken achter laet.

258 De slechtste wil sijn singen
Een yeder over