hy neffens my 't gepeperde verblijden,
Het gallige vermaeck van die daer staet en siet,
En hoort u sorgeloos staen fluyten langhs de Vliet,
En wist ghy hoe dat hert, in 't midden van sijn' Roosen,
Sijn' kommeren veeltijds niet weet waer langhs te loosen;
En wist ghy, hoe hem 't haer te berge komt te staen,
Die wel op Hofwijck is, en naer den Haegh moet gaen,
Den Haegh, die doornen Haegh, daer Eer en Deughd en Reden
Veel tijden wert betaelt met vuyl' ondanckbaerheden;
Daer weldoen werdt beloont met laster of geweld;
Daer 't uyterste gepoogh der Vromen werd gestelt
Den boosen tot een' schimp; daer 't niet en is te passen,
Men siet sich langhs of dwers door spijt of nijt bebassen[193]:
Daer selfs de Vrede-min misduydt werdt voor misdaed;
Ick meen, ghy sondt sijn lot verfoeyen voor uw' staet,
En kruypen in' uw luyck, en leeren beter wenschen,
En oordeelen 't geluck van uws gelijcke menschen
Benijdelicker veel dan dat te Stewaert blinckt,
En achter de gordijn van aensien hinckt of stinckt.

Is 't Schippertje voorby, de Visscher uyt de Veenen.
De Meisjens uyt de Wey, met koele bloote beenen,
Met Emmertjens vol Melck, en vol gerustigheit,
Versterken[194] wat ick peins, en wat ick heb geseit.

En, scheid ick uyt den praet, en, treed' ick uyt mijn' hecken,
En, lust my achter 't groen der hagen, die my decken,
De vrye vonnissen te hooren van mijn werck,
Als laegh ick verr' van daer begraven in een' Kerck;
Daer gaet het speeltjen aen, daer hoor ick soet en bitter,
En al wat yeder denckt van huys en van besitter;
Daer hoor ick vogelen van allerhanden beck,
My roemen voor een Man, en doemen voor een' geck.
De Veerschuyt voert van als[195]: daer sittend' er vol reden,
Daer sittend' er vol spijt, die mijne sinlickheden
Of prijsen uyt haer gunst of laken uyt haer' gall'.

Daer seggend' er: "'t is wel: Het Geld is niet-met-al,
't Gebruyck is 't altemael; de Man die Hofwijck stichten
Heeft wijsselick gedaen; hy most sijn hert verlichten
Van lange slaverny; hy heeft' er voor geploeght,
En, als hy ploegende sijn' Vorsten had vernoeght,
En 't Vaderland voldaen, en niemant uyt gesopen,
En niemands voordeelen met listen onderkropen;
Den vromen voorgestaen, beschoncken en gevoedt,
Den boosen 't hoofd geboon, een Christelick gemoed
In 't Christeloos gewoel van Haegh en Hof behouden;
Wat lighter yemant aen, of hy een Hofjen bouden,
En besighden een deel van onbesproken winst
Tot onverboden vreughd, om nu en dan voor 't minst
Een hav