n: hier vlied ick louw en koel,
Hier lijd ick sonder leed haer grouwelickst gewoel:
Hier voel ick het vermaeck van naestgelegen lijden,
By naestgelegen vreughd: hier smack ick het verblijden,
Dat menschen wedervaert, die by de quellingh zijn,
En voelen geen verdriet, en weten van geen' pijn.

Hier deel ick in die vreughd met mijn' bemindste panden,
Mijn lieve Vyvelinghs[169] thien voeten en thien handen:
Hier is heel Scheveningh verschenen t' mijner baet,
En heeft mijn savel-kley met schelpen-gruys gestraet:
Hier gaet de Bol in swangh, hier moet de Kegel beven,
En sneven, en weer staen: hier keurt men 't soetste leven
Gespeckt met stracken ernst, en met onnoosel jock.

Verr' zy van ons het spel, daer gunst-verlies en wrock
By Geld-verlies op volght: verr' zij van mijn' gedachten,
Door vrienden onvermaeck naer mijn vermaeck te trachten,
'k Verdoem den Teerlingh[170] niet, 'k en hebb' niet op[168] de Caert,
Dan dat ick houw de tijd kan beter zijn gespaert,
Als soo te lore gaen: en middelmatigh nutten
Verschoont de leegheit self, en kan mijn' opspraeck schutten[171].
Maer daer verlies en winst van munte, geel of wit[172],
In schijn van vriendlickheit der spelers hert besit,
Daer 't ooghmerck, krijgen, is, werdt spel een slagh van krijgen.
En die den slagh verliest, voor 't uyterst magh hy swijgen;
Maer 't is een mensch die swijght, en, ken ick menschen-aerd,
Daer is geen hert soo koel, geen' galle soo bedaert,
Of af-breuck in de Bors maeckt spijtighe gedachten,
Die 't meesterlick geweld[173] van Reden moet verkrachten,
(En 't is der wijsen self haer uyterste gepoogh)
Of 't spijt wil uyt den mond, ten minsten uyt het oogh.

Wat light my aen dat leed, wat lust my, lieve vrienden,
Die flus mijn' tafel, flus mijn' wandelingh beminden,
Still'-swijgende te sien vervloecken mijn onthael?
Of, lacht de kans haer toe, wat lust my 't gasten-mael
Met niewe rekeningh van kosten te beswaren,
En werden tweemael Waerd, en moeten my bedaren
Als of ick geerne schonck het ghen' ick noode miss',
En maskeren mijn leed met vrolicke vernis?
Ick haet mijns Vyands geld, of 't kan my niet verblijden:
En, hael ick 't van mijn' Vriend, 't gevoelen van sijn lijden
Maeckt dat ick mede lij, en wenschten hem sijn' schae
Met mijn verlies geboet, eer dat hy van my gae.

Soo laet spel spelen zijn; en oeffeningh van reden
met vrolickheit beleidt, en sonder achter-smaeck[174]
Die vriendlickheit vergall' en spel tot spellen maeck'.
Dit ambacht gaet