u li ne estus
travivinta tagon plenan de tumulto, laboro kaj zorgoj.

Smith maldormis.

"Mi supozis, ke vi venos ankorau dumnokte, sinjoro doktoro," li
bonvenigis la malfruan vizitanton.

"Nevolonte mi ghenas vin, sinjoro Smith, sed--"

"Nenia gheno! Mi faros kompleze chion por havi la seron chi tie kiel
eble plej baldau. Kompreneble, se tio estos nepre ebla."

"Ghi sukcesos, sinjoro Smith, ghi certe sukcesos," diris la kuracisto
ghojplene.

Kaj post duonhoro flugis en chiujn pli grandajn lokojn inter Nome kaj
Nenana la alarmanta alvoko:

"Aranghu stafeton, kiu alveturigos la seron en minacitan Nome. La
raporton pri la alighintaj viroj sendu tuj al Nome kaj al Nenana.
Doktoro Welch."

Kiam la kuracisto forlasis la poshtoficejon, chirkauis lin la
nepenetrebla mallumo. Ghi estis la mallumo, el kiu grimacas la morto.
Sed nun li jam ne timis ghin.

Chu venkos la vivo?

Vere, malfacile respondi, kiam la decida lukto ankorau ne
komencighis. Sed sufichas, ke estis donita ordono al la atako. Jam en
ghi estas la vivo kaj la forto.

Kaj sur la vizagho de doktoro Welch aperis esprimo de firma decidemo.

Chapitro 4

La volontuloj

La malgranda hotelo en Unalaklik estis plenplena. Kaj chiam ankorau
venadis novaj viroj. Iuj staris chirkau la ardigita forno, la aliaj
sidis che la tabloj. Ili atendis, ghis venos la sherifo, kaj vigle
interparolis.

"Mi estas vere scivola, kial li kunvokis nin," diris la chasisto
Finke.

"Eble aperis nova dekreto pri la plialtigho de la impostoj,"
audighis la tajloro Stilding, la eta vireto, kiu estis ghusta malo
de fortkorpulo Finke.

"Ne ghenu min pri la impostoj," grumblis la gastejestro. "Jam nun
ili estas tiom altaj, ke mi ne scias, kie staras mia kapo."

"Nu nu, nur malrapide, Sam," incitetis lin la tajloro. "Kiu fartas
vere malbone, tiu ordinare ne plendas."

"Nur staru por unu duonjaro sur mia loko!" faris zorgoplenan mienon
la gastejestro. "Poste vi parolus alimaniere."

"Eh, chiu el ni havas sufiche da propraj turmentaj zorgoj," svingis
per la mano Finke. "Kaj--ke mi ne forgesu--mia edzino alportis el
vendejo ian panikan sciigon el Nome. Chu vi audis pri la afero?"

"Laudire furiozas tie ia epidemio," informis kompleze la tajloro.

"Kompreneble--mi ne scias, kio estas vero. Tio povas esti nur nova
blufo. Vi ja scias....ni chiuj estas fermitaj inter kvar muroj,
solidan laboron oni ne havas--kaj pro tio homoj fikcias diversajn
sensaciajn informojn, por ke