ikoj, kaj vi certe pardonos min.
Efektive--Kasson veturos sola. Mi volis nur konvinkighi, chu antau
mi staras viroj au malbravuloj. Mi ja en la animo jam decidighis, ke
mi rezignos mian oficon kaj mem veturos. Char ne estus tre granda
honoro gvidi komunumon, kies viroj ne scias sian devon."

Kaj sin turninte al Kasson, li aldonis:

"Mi dankas vin, Kasson! Mi dankas vin nome de la infanoj el Nome. Kaj
nome de la infanoj de la tuta mondo."

Kiam li premis la manon de Kasson, en la salono eksonis aplaudo.
Fine ekestis preskau konflikto pri tio, kiu veturu.--Sed char Kasson
alighis la unua, estis interkonsentite, ke li veturos.

Chiuj arighis chirkau li kaj donis al li la manon. Ili ekhontis pro
tio, ke ili havis tiom malmulte da kompreno pri la suferado de siaj
proksimuloj. Ilin turmentis la riprochoj de la konscienco pro la
egoismo, kiu kaptis ilin dum kelkaj momentoj. Ili klopodis rebonigi
sian eraron almenau per tio, ke ili konsilis al Kasson, kiamaniere li
devos prepari sin por la danghera veturo.

Intertempe la sherifo rapidis al la poshtoficejo.

Kaj post kelkaj minutoj flugis al Nome la ghojiga raporto. Ghi estis
ja konciza, sed en ghi kushis la tuta beleco kaj fiereco de la homo:

"Unalaklik preparita. Veturos Gunnard Kasson."

La saman tagon akceptis Nome ankorau kvar telegrafajn depeshojn:

"Ruby--preta. Leonard Seppala."

"Hot Springs--preparita. Emil Erikson."

"Tolovana. Iras Wurd Kalland."

"Nenana. La kontakto kun Tolovana funkcias. Veturas Will Shannon. _Li
ekvojaghis hodiau tagmeze_."

Doktoro Welch iris antau vespero al la poshtoficejo. Denove li
travivis tagon de strecha laboro. La epidemio disvastighis per
nekredebla rapideco. En chiu horo estis anoncataj novaj kaj novaj
malsanuloj. Krom Kudlago jam mortis ankorau du pacientoj.

Li venis al la poshto en tiu momento kiam la oficisto Smith
transskribis la lastajn signojn de la Mors-alfabeto. Doktoro Welch
malpacience ekprenis la telegramon el Nenana kaj legis ghin. Post
finlego ekbrilis en liaj okuloj varmegaj larmoj. La larmoj de admiro
kaj dankemo.

Ili jam veturas!

Ili jam venigas la savon! Ili venigas la vivon por dekoj da minacataj
infanoj! Ke ili alvenu ghustatempe!

Li rigardis al la urbo.

Al li shajnis, kvazau la nigra ombro de la morto farighas pli hela
pli malforta, kvazau ghi levighas super la tegmentojn de la domoj.
Sed poste ghi restis staranta kaj kvazau fiksita ghi pendis super la
urbo.

Doktoro Welch ektremis. L