er met hetzelfde lachje. "De mannen zoeken naar
verstrooiing en Alexei heeft behoefte aan gezelschap, daarom zijn
mij al deze gasten zeer welkom. Wij hebben leven en vroolijkheid
noodig, opdat Alexei niet naar wat nieuws verlangt. Gij zult ook
den rentmeester nog leeren kennen; hij is een Duitscher, een zeer
verstandig en ontwikkeld man. Alexei heeft veel met hem op. Dan nog
de dokter, een jonge man, nog geen volkomen nihilist, maar, weet ge,
hij eet met zijn mes ... voor 't overige een zeer goed dokter. Dan
nog de architect.... Une petite cour."

XXI.

"Daar ben ik met Dolly, ma tante," zeide Anna terwijl zij met Darja
Alexandrowna naar buiten ging op het groote steenen terras, waar
vorstin Warwara in de schaduw aan een borduurraam zat en aan het
overtrek voor een stoel voor graaf Alexei Kyrillowitsch werkte. "Zij
zegt, dat zij voor den middag niets wenscht te gebruiken, maar
laat toch het ontbijt maar hier brengen, ik wil Alexei opzoeken
en medebrengen."

Vorstin Warwara was zich ongetwijfeld van de ongepastheid van haar
verblijf bij Wronsky even pijnlijk bewust als Dolly, want reeds met
het eerste woord begon zij een verklaring te geven, waarom zij Anna
hierheen begeleid had; niet omdat zij er behagen in schepte, met haar
in weelde te leven, maar omdat zij altijd veel van Anna gehouden en
zich altijd gaarne voor haar opgeofferd had, en dat deed zij ook nu
om haar toestand te verlichten en haar in dezen moeielijken tijd van
overgang behulpzaam te zijn.

"Haar man zal in de scheiding bewilligen en dan zal ik mij weer in
mijn eenzaamheid terugtrekken. Maar nu kan ik haar van dienst zijn
en zal, hoe zwaar het mij ook vallen moge, mijn plicht vervullen. En
gij, hoe bekoorlijk zijt ge geworden. Je hebt den hemel verdiend,
dat je hier gekomen zijt. Zij leven als de beste echtgenooten met
elkaar. God zal hen richten, niet wij. Buitendien, c'est un interieur
si joli, si comme il faut. Tout a fait a l'anglaise. On se reunit le
matin au breakfast et puis on se separe. Tot het diner doet ieder,
wat hij wil. Om zeven uur wordt opgedragen. Maar zij doen ook veel
goeds. Heeft hij u nog niet van zijn ziekenhuis verteld? Ce sera
admirable. Alles is uit Parijs...."

Dit gesprek werd afgebroken door Anna, die de heeren in de biljartkamer
had aangetroffen en nu met hen op het terras terugkeerde. Voor den
middag was er nog veel tijd en het weer was schoon. Daarom werden
allerlei voorslagen gedaan, hoe men de nog overblij