o. De forma enim
eius superius monstratum est quoniam is sit forma et unum uere nec ulla
pluralitas. Sed haec praedicamenta talia sunt, ut in quo sint ipsum esse
faciant quod dicitur, diuise quidem in ceteris, in deo uero coniuncte atque
copulate hoc modo: nam cum dicimus "substantia" (ut homo uel deus), ita
dicitur quasi illud de quo praedicatur ipsum sit substantia, ut substantia
homo uel deus. Sed distat, quoniam homo non integre ipsum homo est ac per
hoc nec substantia; quod enim est, aliis debet quae non sunt homo. Deus
uero hoc ipsum deus est; nihil enim aliud est nisi quod est, ac per hoc
ipsum deus est. Rursus "iustus," quod est qualitas, ita dicitur quasi ipse
hoc sit de quo praedicatur, id est si dicamus "homo iustus uel deus
iustus," ipsum hominem uel deum iustos esse proponimus; sed differt, quod
homo alter alter iustus, deus uero idem ipsum est quod est iustum. "Magnus"
etiam homo uel deus dicitur atque ita quasi ipse sit homo magnus uel deus
magnus; sed homo tantum magnus, deus uero ipsum magnus exsistit. Reliqua
uero neque de deo neque de ceteris praedicantur. Nam ubi uel de homine uel
de deo praedicari potest, de homine ut in foro, de deo ut ubique, sed ita
ut non quasi ipsa sit res id quod praedicatur de qua dicitur. Non enim ita
homo dicitur esse in foro quem ad modum esse albus uel longus nec quasi
circumfusus et determinatus proprietate aliqua qua designari secundum se
possit, sed tantum quo sit illud aliis informatum rebus per hanc
praedicationem ostenditur.

De deo uero non ita, nam quod ubique est ita dici uidetur non quod in omni
sit loco (omnino enim in loco esse non potest) sed quod omnis ei locus
adsit ad eum capiendum, cum ipse non suscipiatur in loco; atque ideo
nusquam in loco esse dicitur, quoniam ubique est sed non in loco. "Quando"
uero eodem praedicatur modo, ut de homine heri uenit, de deo semper est.
Hic quoque non quasi esse aliquid dicitur illud ipsum de quo hesternus
dicitur aduentus, sed quid ei secundum tempus accesserit praedicatur. Quod
uero de deo dicitur "semper est," unum quidem significat, quasi omni
praeterito fuerit, omni quoquo modo sit praesenti est, omni futuro erit.
Quod de caelo et de ceteris inmortalibus corporibus secundum philosophos
dici potest, at de deo non ita. Semper enim est, quoniam "semper"
praesentis est in eo temporis tantumque inter nostrarum rerum praesens,
quod est nunc, interest ac diuinarum, quod nostrum "nunc" quasi currens
tempus facit et sempitern