eorum esse bonum est; tunc enim in eo.

Qua in re soluta quaestio est. Idcirco enim licet in eo quod sint bona
sint, non sunt tamen similia primo bono, quoniam non quoquo modo sint res
ipsum esse earum bonum est, sed quoniam non potest esse ipsum esse rerum,
nisi a primo esse defluxerit, id est bono; idcirco ipsum esse bonum est nec
est simile ei a quo est. Illud enim quoquo modo sit bonum est in eo quod
est; non enim aliud est praeterquam bonum. Hoc autem nisi ab illo esset,
bonum fortasse esse posset, sed bonum in eo quod est esse non posset. Tunc
enim participaret forsitan bono; ipsum uero esse quod non haberent a bono,
bonum habere non possent. Igitur sublato ab his bono primo mente et
cogitatione, ista licet essent bona, tamen in eo quod essent bona esse non
possent, et quoniam actu non potuere exsistere, nisi illud ea quod uere
bonum est produxisset, idcirco et esse eorum bonum est et non est simile
substantiali bono id quod ab eo fluxit; et nisi ab eo fluxissent, licet
essent bona, tamen in eo quod sunt bona esse non possent, quoniam et
praeter bonum et non ex bono essent, cum illud ipsum bonum primum est et
ipsum esse sit et ipsum bonum et ipsum esse bonum. At non etiam alba in eo
quod sunt alba esse oportebit ea quae alba sunt, quoniam ex uoluntate dei
fluxerunt ut essent, alba minime. Aliud est enim esse, aliud albis esse;
hoc ideo, quoniam qui ea ut essent effecit bonus quidem est, minime uero
albus. Voluntatem igitur boni comitatum est ut essent bona in eo quod sunt;
uoluntatem uero non albi non est comitata talis eius quod est proprietas ut
esset album in eo quod est; neque enim ex albi uoluntate defluxerunt.
Itaque quia uoluit esse ea alba qui erat non albus, sunt alba tantum; quia
uero uoluit ea esse bona qui erat bonus, sunt bona in eo quod sunt.
Secundum hanc igitur rationem cuncta oportet esse iusta, quoniam ipse
iustus est qui ea esse uoluit? Ne hoc quidem. Nam bonum esse essentiam,
iustum uero esse actum respicit. Idem autem est in eo esse quod agere; idem
igitur bonum esse quod iustum. Nobis uero non est idem esse quod agere; non
enim simplices sumus. Non est igitur nobis idem bonis esse quod iustis, sed
idem nobis est esse omnibus in eo quod sumus. Bona igitur omnia sunt, non
etiam iusta. Amplius bonum quidem generale est, iustum uero speciale nec
species descendit in omnia. Idcirco alia quidem iusta alia aliud omnia
bona.

[30] seiunct. _Rand_; coniunct. _codd. opt._; disiunct. _vulg. Vallinus_.