III. Ut se gerit ad voluptates aurium. 192

XXXIV. Ut se gerit ad oculorum illecebras. 193

XXXV. Ut se habet ad secundum tentationis genus, quod est
curiositatis. 194

XXXVI. Ut se habet ad tertium tentationis genus, quod est superbiae. 197

XXXVII. Ut movetur laudibus humanis. 198

XXXVIII. Et virtuti periculum a vana gloria. 200

XXXIX. Amoris proprii vis et natura. id.

XL. Quod in se et caeteris rebus Deum investigavit. id.

XLI. Triplex cupiditas. 201

XLII. Nonnulli ad daemones tanquam redeundi ad Deum mediatores
infeliciter recurrerunt. id.

XLIII. Christus verus mediator. 202

LIBER UNDECIMUS.

I. Cur confitemur Deo scienti. 205

II. Petit a Deo Scripturarum sanctarum intelligentiam. id.

III. Quae scripsit Moyses de creatione coeli et terrae, intelligere
non potest nisi donante Deo. 208

IV. Creatura clamat creatorem Deum. 208

V. Ex nihilo conditus mundus. id.

VI. Quomodo Deus dixit, ut fieret mundus. 209

VII. Verbum Dei coaeternum Deo. 210

VIII. Verbum Dei ipsum est principium quo docemur omnem veritatem. id.

IX. Quomodo Verbum Dei loquatur cordi. 211

X. Obtrectantes quid faceret Deus antequam coelum et terram
conderet. id.

XI. Objectioni respondet quod aeternitas Dei nescit tempora. 212

XII. Quid Deus fecerit ante mundi creationem. id.

XIII. Quod ante tempora a Deo creata nullum tempus fuerit. 213

XIV. Temporis differentiae tres. id.

XV. Mensura temporis in quo. 214

XVI. Quale tempus metiri liceat, et quale non. 215

XVII. Ubi tempus praeteritum et futurum. 216

XVIII. Q