uomodo praeterita et futura tempora sint praesentia. id.

XIX. Non capit modum, quo Deus docet futura. 217

XX. Differentiae temporis quomodo nominandae. 217

XXI. Quomodo tempus liceat metiri. 218

XXII. Petit aenigmatis istius solutionem a Deo. 218

XXIII. Quid sit tempus. 219

XXIV. Tempus est quo metimur motum corporis. 220

XXV. Rursus Deum interpellat. id.

XXVI. Quomodo tempus metimur. 221

XXVII. Quomodo metimur tempus permanens in animo. id.

XXVIII. Animo metimur tempora. 223

XXIX. Se in temporalia distentum cupit in Deum colligi. 224

XXX. Coarguit rursum obtrectantes, quid fecerit Deus ante mundi
creationem. id.

XXXI. Quomodo cognoscit Deus, quomodo creatura. 225

LIBER DUODECIMUS.

I. Difficilis inquisito veri. 226

II. De duplici coelo et terra. id.

III. Quid tenebrae super faciem abyssi. id.

IV. Quid terra invisibilis et incomposita. 227

V. Cur sic appellata videtur materia informis. id.

VI. Quid olim cum Manichaeis senserit de materia informi, quid modo. id.

VII. Deus fecit de nihilo coelum, id est Angelos; et terram, id est
informem materiam. 228

VIII. Materia informis ex nihilo; ex hac omnia visibilia. 229

IX. Cur absque dierum mentione scriptum est, Deum fecisse in principio
coelum et terram. id.

X. A Deo cupit edoceri. 230

XI. Quid a Deo didicerit. id.

XII. Creatura duplex carens tempore. 231

XIII. Cur sine dierum commemoratione dicit Scriptura, quod in
principio fecit Deus coelum et terram. 232

XIV. Scripturae profunditas. id.