onverso. 126
III. Quod Deus et Angeli magis gaudent in peccatorum conversione. 129
IV. Quare plus laetandum sit in conversione nobilium. 131
V. Quae remorabantur eum a conversione. id.
VI. Pontitianus narrat Antonii vitam. 133
VII. Rodebatur intus audito Pontitiano. 136
VIII. In hortum secedit; quid ibi egerit. 137
IX. Unde fit ut animus imperet sibi, et resistatur. 138
X. Adversus Manichaeos qui ex duabus contrariis voluntatibus duas
contrarias naturas asseverant. 139
XI. Lucta spiritus et carnis in Augustino. 141
XII. Vocis admonitu quomodo totus conversus. 142
LIBER NONUS.
I. Laudat Dei bonitatem, agnoscens suam miseriam. 145
II. Deserere rhetorices professione differt usque ad vindemiales
ferias. 146
III. Verecundus concedit illi rus suum. 147
IV. Libri apud Cassiciacum scripti. Epistolae ad Nebridium. Quibus
coelitus perfusus gratiis, et quam vivido pietatis sensu, dum
Psalmos evolvit. Acerrimo dolore dentium subito liberatur. 149
V. Ambrosium consulit quid legendum. 153
VI. Mediolani baptizatur cum Alypio et Adeodato. 154
VII. Ecclesiastici cantus institutio Mediolani. Inventio corporum
SS. Protasii et Gervasii. 155
VIII. Evodii conversio. Matris obitus, ejusque a teneris educatio. 156
IX. Laudabiles matris suae mores prosequitur. 159
X. Colloquium cum matre de regno coelorum. 160
XI. De ecstasi et morte matris. 162
XII. Quomodo luxerit mortem matris. Sacrificium pro defunctis. 163
XIII. Orat pro matre defuncta. 166
LIBER DECIMUS.
I. In Deo solo spes et gaudium. 168
II. Cum Deo nota sint arcana, quid est confiteri illi. 168
III. Quo fructu confitebitur deinceps quis sit, non quis fuerit. 169
IV. Quod m
|