beweert, is deze poort afkomstig uit de antieke stad Oenona;
ik vermoed dat de Venetianen, bij het bouwen van den muur, volgens
hunne gewoonte, dien boog tot een poort zullen hebben aangewend.
De Landpoort is van Sammicheli; zij vormt een waardigen toegang tot de
stad; door haar schoone en sobere lijnen herinnert zij aan de fraaie
poort te Verona. Het strekt Sammicheli tot blijvenden roem, dat hij
de schoonheid en den adel der vormen heeft weten te verbinden met de
strategische eischen van den vestingbouw, de kunst met de militaire
genie. Een groote, fraai bewerkte leeuw versiert het vak boven den
hoofdingang; de beide zijvakken bevatten opschriften ter eere van
Marc-Antonio Diedo, een proveditor uit het begin der zestiende eeuw,
van wiens bestuur te Zara nog vele sporen te vinden zijn.
Bij het doorwandelen der straten en pleinen, zoo vaak een of ander
kunstwerk uwe aandacht trekt, komt ge steeds meer tot de overtuiging
dat Zara nog geheel venetiaansch in karakter en voorkomen is. De
inwoners spreken hetzelfde dialekt als te Venetie, maar de voortdurende
betrekkingen met het slavische platteland hebben vreemde elementen in
de taal gebracht; ook zijn de meeste inwoners zoowel het italiaansch
als het slavonisch machtig. Het inwendige der huizen vertoont geheel
het italiaansche karakter; zij hebben hun binnenplaatsen (cortile) met
gebeeldhouwde putten, meermalen door wijngaardranken overschaduwd. In
sommige afgelegen straten treft men enkele paleizen aan, die geene
onwaardige figuur zouden maken naast de fraaie paleizen te Venetie.
Ge hebt niet veel meer dan een kwartier noodig om de boulevards af
te wandelen, die allen naar een heilige of een proveditor genoemd
zijn. Niemand zal zich deze wandeling beklagen; want, daar de stad
op een eiland ligt, heeft men overal het uitzicht op de zee en de
eilanden langs de kust. De veldmaarschalk Baron Welden, gouverneur
van Zara en vroeger gouverneur van Weenen, heeft in 1829, op de
vestingwerken een fraaien tuin laten aanleggen. Vroeger omsloot de
muur de stad als een ijzeren gordel; langzamerhand heeft men dien
gordel moeten verwijden, en aan de zeezijde is men bezig den muur af te
breken. De stad zal daardoor in schilderachtigheid en eigenaardigheid
van voorkomen veel verliezen; maar het moderne leven wischt overal
de sporen en herinneringen van het verleden uit, en de pogingen om
deze verwoestingen te stuiten, zijn over het geheel machteloos tegen
het steeds voortwoekerend k
|