schetsen; hoezeer de kunstenaar
het ook moge bejammeren dat hij deze fraaie belangwekkende typen niet
op zijn gemak kan nateekenen.

Op zekeren morgen, toen ik, met mijn album onder den arm, door de stad
liep te dwalen, lettende op al wat mij omringde, viel mijn oog op een
huis van een statig voorkomen, waarvoor gendarmen, of zoogenoemde
pandoeren, in het meest schilderachtige kostuum, de wacht schenen
te houden. De menigte ging onverschillig voorbij; wij werpen een
blik op de binnenplaats, een fraai patio, uit de zestiende eeuw, in
venetiaanschen stijl gebouwd, geheel met marmer geplaveid, en in een
der hoeken een put uit den tijd der renaissance. Meer dan vijftig
slavische boeren uit den omtrek, allen in hunne schilderachtige
kleederdracht, zijn op die binnenplaats gekampeerd; sommigen liggen
rechtuit op den grond in de zon, anderen rooken in de schaduw der
zuilengangen; terwijl de vrouwen, eenigszins afgezonderd, onbewegelijk
tegen den muur staan geleund.

Dit gebouw is het gerechtshof; daar binnen wordt op dit oogenblik
een proces wegens kindermoord gevoerd. De raadsheer Piperata, lid
van den Landdag van Dalmatie, die over het patio naar de zaal gaat,
deelt mij mede, dat al deze lieden als getuigen zijn opgeroepen. De
kindermoord,--een misdaad, die bij de Slaven uiterst zelden
voorkomt--is ditmaal gepleegd te Kistagne, en een aantal bewoners van
de omliggende distrikten zijn min of meer bij de zaak betrokken: ik
heb dus hier de vertegenwoordigers voor mij der bevolking van bijna
den geheelen kreits.

Men zou diep in het Oosten moeten doordringen, om zulk eene verzameling
van eigenaardige, schilderachtige kostumen te vinden, ondanks al hunne
verscheidenheid, zoo harmonisch van kleur. Juist aan deze wonderbare
kleurenharmonie bespeurt ge onmiddellijk, dat ge het Oosten nadert,
waar deze zin voor kleur en toon den ingeborenen in het bloed zit. Daar
hebt ge vooreerst de pandoeren zelven, die in de zon schitteren als
spiegels; hunne borst is geheel behangen met tien of twaalf snoeren
van groote medailles, meest allen met het portret van Maria-Theresia
prijkende. Het zijn kolossale, prachtige mannen; in sommige distrikten,
waar een energieke policie noodig is, zijn zij bij wijze van lokale
gendarmerie georganiseerd. Eigenlijk zijn zij gewapende boeren, die
geen soldij ontvangen, en beurtelings gedurende een zeker aantal dagen
de wacht betrekken en de dienst waarnemen. Aan hun hoofd staat een
sirdar, die onder de bevel