FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114  
115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   >>   >|  
uero [Greek: THETA], legebatur intextum. Atque inter utrasque litteras in scalarum modum gradus quidam insigniti uidebantur quibus ab inferiore ad superius elementum esset ascensus. Eandem tamen uestem uiolentorum quorundam sciderant manus et particulas quas quisque potuit abstulerant. Et dextera quidem eius libellos, sceptrum uero sinistra gestabat. Quae ubi poeticas Musas uidit nostro adsistentes toro fletibusque meis uerba dictantes, commota paulisper ac toruis inflammata luminibus: "Quis," inquit, "has scenicas meretriculas ad hunc aegrum permisit accedere quae dolores eius non modo nullis remediis fouerent, uerum dulcibus insuper alerent uenenis? Hae sunt enim quae infructuosis affectuum spinis uberem fructibus rationis segetem necant hominumque mentes assuefaciunt morbo, non liberant. At si quem profanum, uti uulgo solitum uobis, blanditiae uestrae detraherent, minus moleste ferendum putarem; nihil quippe in eo nostrae operae laederentur. Hunc uero Eleaticis atque Academicis studiis innutritum? Sed abite potius Sirenes usque in exitium dulces meisque eum Musis curandum sanandumque relinquite." His ille chorus increpitus deiecit humi maestior uultum confessusque rubore uerecundiam limen tristis excessit. At ego cuius acies lacrimis mersa caligaret nec dinoscere possem, quaenam haec esset mulier tam imperiosae auctoritatis, obstipui uisuque in terram defixo quidnam deinceps esset actura, exspectare tacitus coepi. Tum illa propius accedens in extrema lectuli mei parte consedit meumque intuens uultum luctu grauem atque in humum maerore deiectum his uersibus de nostrae mentis perturbatione conquesta est. I. While I ruminated these things with myself, and determined to set forth my woful complaint in writing, methought I saw a woman stand above my head, having a grave countenance, glistening clear eye, and of quicker sight than commonly Nature doth afford; her colour fresh and bespeaking unabated vigour, and yet discovering so many years, that she could not at all be thought to belong to our times; her stature uncertain and doubtful, for sometime she exceeded not the common height of men, and sometime she seemed to touch the heavens with her head, and if she lifted it up to the highest, she pierced the very heavens, so that she could not be seen by the beholders; her garments were made of most fine threads with cunning workmanship into an ever-during stuff, which (as I knew after
PREV.   NEXT  
|<   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114  
115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   >>   >|  



Top keywords:
nostrae
 
heavens
 
uultum
 
deiectum
 

uersibus

 

writing

 

grauem

 

complaint

 

maerore

 

perturbatione


determined

 

things

 

conquesta

 

ruminated

 

mentis

 

meumque

 

auctoritatis

 
imperiosae
 
obstipui
 

uisuque


defixo

 

terram

 
mulier
 

caligaret

 

lacrimis

 

dinoscere

 
quaenam
 

possem

 

quidnam

 
deinceps

lectuli

 
extrema
 

consedit

 

intuens

 
methought
 

accedens

 

propius

 

exspectare

 

actura

 

tacitus


height

 
common
 
lifted
 

exceeded

 

stature

 

uncertain

 

doubtful

 

threads

 

workmanship

 
cunning