FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117  
118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   >>   >|  
His countenance with heavy weight declined, Him to behold the sullen earth constrains. II. "Sed medicinae," inquit, "tempus est quam querelae." Tum uero totis in me intenta luminibus: "Tune ille es," ait, "qui nostro quondam lacte nutritus nostris educatus alimentis in uirilis animi robur euaseras? Atqui talia contuleramus arma quae nisi prior abiecisses, inuicta te firmitate tuerentur. Agnoscisne me? Quid taces? Pudore an stupore siluisti? Mallem pudore, sed te, ut uideo, stupor oppressit." Cumque me non modo tacitum sed elinguem prorsus mutumque uidisset, admouit pectori meo leniter manum et: "Nihil," inquit, "pericli est; lethargum patitur communem inlusarum mentium morbum. Sui paulisper oblitus est; recordabitur facile, si quidem nos ante cognouerit. Quod ut possit, paulisper lumina eius mortalium rerum nube caligantia tergamus." Haec dixit oculosque meos fletibus undantes contracta in rugam ueste siccauit. II. "But it is rather time," saith she, "to apply remedies, than to make complaints." And then looking wistfully upon me: "Art thou he," saith she, "which, being long since nursed with our milk, and brought up with our nourishments, wert come to man's estate? But we had given thee such weapons as, if thou hadst not cast them away, would have made thee invincible. Dost thou not know me? Why dost thou not speak? Is it shamefastness or insensibleness that makes thee silent? I had rather it were shamefastness, but I perceive thou art become insensible." And seeing me not only silent but altogether mute and dumb, fair and easily she laid her hand upon my breast saying: "There is no danger; he is in a lethargy, the common disease of deceived minds; he hath a little forgot himself, but he will easily remember himself again, if he be brought to know us first. To which end, let us a little wipe his eyes, dimmed with the cloud of mortal things." And having thus said, with a corner of her garment she dried my eyes which were wet with tears. III. Tunc me discussa liquerunt nocte tenebrae Luminibusque prior rediit uigor, Vt, cum praecipiti glomerantur sidera Coro Nimbosisque polus stetit imbribus, Sol latet ac nondum caelo uenientibus astris, 5 Desuper in terram nox funditur; Hanc si Threicio Boreas emissus ab antro Verberet et clausam reseret diem, Emicat ac subito uibratus lumine Phoebus Mirantes oculos radiis ferit.
PREV.   NEXT  
|<   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117  
118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   >>   >|  



Top keywords:
silent
 
easily
 
brought
 
shamefastness
 

inquit

 

paulisper

 

breast

 

deceived

 

disease

 

danger


lethargy

 

common

 

perceive

 

invincible

 

insensibleness

 

altogether

 

insensible

 
astris
 
uenientibus
 

Desuper


terram

 

funditur

 
nondum
 

Nimbosisque

 

stetit

 

imbribus

 
Threicio
 

Boreas

 

Phoebus

 
lumine

uibratus

 
Mirantes
 

oculos

 

radiis

 
subito
 

Emicat

 

emissus

 

Verberet

 

clausam

 

reseret


sidera

 
glomerantur
 
dimmed
 

mortal

 

things

 

remember

 

weapons

 

corner

 

rediit

 
Luminibusque