geratur, ceteros sui inopes fecerit. Et uox
quidem tota pariter multorum replet auditum; uestrae uero diuitiae nisi
comminutae in plures transire non possunt. Quod cum factum est, pauperes
necesse est faciant quos relinquunt. O igitur angustas inopesque diuitias
quas nec habere totas pluribus licet et ad quemlibet sine ceterorum
paupertate non ueniunt! An gemmarum fulgor oculos trahit? Sed si quid est
in hoc splendore praecipui, gemmarum est lux illa non hominum, quas quidem
mirari homines uehementer admiror. Quid est enim carens animae motu atque
compage quod animatae rationabilique naturae pulchrum esse iure uideatur?
Quae tametsi conditoris opera suique distinctione postremae aliquid
pulchritudinis trahunt, infra uestram tamen excellentiam conlocatae
admirationem uestram nullo modo merebantur. An uos agrorum pulchritudo
delectat? Quidni? Est enim pulcherrimi operis pulchra portio. Sic quondam
sereni maris facie gaudemus; sic caelum sidera lunam solemque miramur. Num
te horum aliquid attingit? Num audes alicuius talium splendore gloriari? An
uernis floribus ipse distingueris aut tua in aestiuos fructus intumescit
ubertas? Quid inanibus gaudiis raperis? Quid externa bona pro tuis
amplexaris? Numquam tua faciet esse fortuna quae a te natura rerum fecit
aliena. Terrarum quidem fructus animantium procul dubio debentur alimentis.
Sed si, quod naturae satis est, replere indigentiam uelis, nihil est quod
fortunae affluentiam petas. Paucis enim minimisque natura contenta est,
cuius satietatem si superfluis urgere uelis, aut iniucundum quod infuderis
fiet aut noxium. Iam uero pulchrum uariis fulgere uestibus putas, quarum si
grata intuitu species est, aut materiae naturam aut ingenium mirabor
artificis. An uero te longus ordo famulorum facit esse felicem? Qui si
uitiosi moribus sint, perniciosa domus sarcina et ipsi domino uehementer
inimica; sin uero probi, quonam modo in tuis opibus aliena probitas
numerabitur? Ex quibus omnibus nihil horum quae tu in tuis conputas bonis
tuum esse bonum liquido monstratur. Quibus si nihil inest appetendae
pulchritudinis, quid est quod uel amissis doleas uel laeteris retentis?
Quod si natura pulchra sunt, quid id tua refert? Nam haec per se a tuis
quoque opibus sequestrata placuissent. Neque enim idcirco sunt pretiosa
quod in tuas uenere diuitias, sed quoniam pretiosa uidebantur, tuis ea
diuitiis adnumerare maluisti. Quid autem tanto fortunae strepitu
desideratis? Fugare credo indigentiam copia
|