ceptis manere uoluisset, tunc
enim id addendum foret ut non modo non peccaret aut peccare uellet sed ne
posset quidem aut peccare aut uelle delinquere. Tertius status est post
delictum in quo mors illum necessario subsecuta est et peccatum ipsum
uoluntasque peccati. Quorum summitatum atque contrariorum haec loca sunt:
is status qui praemium esset, si in praeceptis dei Adam manere uoluisset et
is qui poenae fuit, quoniam manere noluit; in illo enim nec mors esset nec
peccatum nec uoluntas ulla peccati, in hoc uero et mors et peccatum et
delinquendi omnis affectio omniaque in perniciem prona nec quicquam in se
opis habentia, ut post lapsum posset adsurgere. Ille uero medius status in
quo praesentia quidem mortis uel peccati aberat, potestas uero utriusque
constabat, inter utrumque statum est conlocatus. Ex his igitur tribus
statibus Christus corporeae naturae singulas quodam modo indidit causas;
nam quod mortale corpus adsumpsit ut mortem a genere humano fugaret, in eo
statu ponendum est quod post Adae praeuaricationem poenaliter inflictum
est. Quod uero non fuit in eo uoluntas ulla peccati, ex eo sumptum est
statu qui esse potuisset, nisi uoluntatem insidiantis fraudibus
applicasset. Restat igitur tertius status id est medius, ille scilicet qui
eo tempore fuit, cum nec mors aderat et adesse poterat delinquendi
uoluntas. In hoc igitur Adam talis fuit ut manducaret ac biberet, ut
accepta digereret, ut laberetur in somnum et alia quae ei non defuerunt
humana quidem sed concessa et quae nullam poenam mortis inferrent.

Quae omnia habuisse Christum dubium non est; nam et manducauit et bibit et
humani corporis officio functus est. Neque enim tanta indigentia in Adam
fuisse credenda est ut nisi manducasset uiuere non potuisset, sed, si ex
omni quidem ligno escam sumeret, semper uiuere potuisset hisque non mori;
idcirco paradisi fructibus indigentiam explebat. Quam indigentiam fuisse in
Christo nullus ignorat, sed potestate non necessitate; et ipsa indigentia
ante resurrectionem in eo fuit, post resurrectionem uero talis exstitit ut
ita illud corpus inmutaretur humanum, sicut Adae praeter praeuaricationis
uinculum mutari potuisset. Quodque nos ipse dominus Iesus Christus uotis
docuit optare, ut fiat uoluntas eius sicut in caelo et in terra et ut
adueniat eius regnum et nos liberet a malo. Haec enim omnia illa beatissima
humani generis fideliter credentium inmutatio deprecatur.

Haec sunt quae ad te de fidei meae credulitate scrip