la Provincia, que dicen la Nueva Galicia, ai treinta Leguas.
_CAP. XXXIV. De como embie por los Chriftianos._
Pafados cinco dias, llegaron Andres Dorantes, i Alonfo del Caftillo, con
los que havian ido por ellos, i traian configo mas de feifcientas
Perfonas, que eran de aquel Pueblo, que los Chriftianos havian hecho
fubir al Monte, i andaban efcondidos por la Tierra, i los que hafta alli
con nofotros havian venido, los havian facado de los Montes, i entregado
a los Chriftianos, i ellos havian defpedido todas las otras Gentes, que
hafta alli havian traido; i venidos adonde Yo eftaba, Alcaraz me rogo,
que embiafemos a llamar la Gente de los Pueblos, que eftan a vera del
Rio, que andaban afcondidos por los Montes de la Tierra, i que les
mandafemos que truxefen de comer, aunque efto no era menefter, porque
ellos fiempre tenian cuidado de traernos todo lo que podian; i embiamos
luego nueftros Menfageros a que los llamafen, i vinieron feifcientas
Perfonas, que nos truxeron todo el Maiz que alcancaban, i traianlo en
vnas ollas tapadas con barro, en que lo havian enterrado, i efcondido, i
nos truxeron todo lo mas que tenian, mas nofotros no quifimos tomar de
todo ello, fino la comida, i dimos todo lo otro a los Chriftianos, para
que entre si lo repartiefen; i defpues de efto pafamos muchas, i grandes
pendencias con ellos, porque nos querian hacer los Indios que traimos
Efclavos; i con efte enojo, al partir dexamos muchos Arcos Turquefcos,
que traiamos, i muchos Currones, i Flechas, i entre ellas las cinco de
las Efmeraldas, que no fe nos acordo de ellas, i anfi las perdimos.
Dimos a los Chriftianos muchas Mantas de Vaca, i otras cofas que
traiamos: vimonos con los Indios en mucho trabajo, porque fe bolviefen a
fus Cafas, i fe afegurafen, i fembrafen fu Maiz. Ellos no querian fino
ir con nofotros, hafta dexarnos, como acoftumbraban, con otros Indios;
porque fi fe bolviefen fin hacer efto, temian que fe moririan, que para
ir con nofotros no temian a los Chriftianos, ni a fus Lancas. A los
Chriftianos les pefaba de efto, i hacian, que fu Lengua les dixefe, que
nofotros eramos de ellos mifmos, i nos haviamos perdido muchos tiempos
havia, i que eramos Gente de poca fuerte, i valor, i que ellos eran los
Senores de aquella Tierra, a quien havian de obedefcer, i fervir. Mas
todo efto los Indios tenian en mui poco, o nonada de lo que les decian:
antes vnos con otros, entre si platicaban, diciendo, que los Chriftianos
mentian,
|