asxinsimile, kvazaux apud sxi sidis Mirski--sxia fiancxo--sxi
metis sian manon sur la lian.
--Sed cxu la felicxo ja ne ripetigxas? ... sxi tramurmuretis, kvazaux
al si mem. Gxi estis terura tiam ... Kial vi silentas? ... Cxu ne
ripetigxas? ...
--Ne ... tia felicxo ne ripetigxas. Ankaux gxi kiel homo unufoje
naskigxas kaj mortas por cxiam. Ne ripetigxas ... demandante pri la
felicxo, oni ne sentas gxin. Nun ni povas esti nur spertaj aktoroj,
sciantaj bone siajn rolojn, kaj ne agantaj personoj de l'primitiva
kaj ama dramo ... Dafnis kaj Hxloe elkreskis kaj tiam, gxis la lasta
sceno, ni estis kiel ili.
--Suficxe ... suficxe ... ne parolu al mi pri la tiamo--ne rememorigu
al mi la perditan paradizon ...
Sxi eksilentis kaj desegnis ion sur la sablo per la pinto de sia
ombrelo.
Li ne interrompis sxian silenton.
--Ne ... sinjoro Mirski, subite ekparolis sxi, vi ne estas prava. Se
estus vero, ke oni nur unufoje povas esti felicxa, tiam oni cxiutage
sin pafus ... ne ekzistus homo pli agxa ol de dudek-dudek kvin
jaroj ... Vi, simple, min ne amas nun, nenio plu ...
--Kaj cxu vi do amas min? ...
--Gxi estas mia afero. Mi pruvos al vi, ke tion, kion iam rifuzis al
vi unu malsagxa infano--hodiaux centoble redonos la virino.
--Ne parolu al mi pri amo ... mi vin petas ... tio cxi ne estas amo
... ecx ne pasio, sed simpla kaprico.
--Ni intersxangxis niajn rolojn. Tiam mi faradis malsagxajxojn--nun
venis via vico. Tiam mi ofendis vin ... nun vi ofendis min ... Ni
estas kvitaj! ... Ni komencu cxion denove. Mi malpermesas al vi
hodiaux disigxi de mi, diris sxi per tiu certa, potenca tono, per kiu
sxi estis kutiminta konduti al siaj adorantoj. Li starigxis kaj
riverencis. Kaj al Nevena montrigxis, ke en tiu cxi respektoplena
riverenco estas ironio. Sxi ... por kiu la plej ricxaj junuloj estus
malfermintaj siajn plenajn monujojn--por li, havis nenian valoron.
En sxi li vidadis nur memorajxon de la iama Nevena--duonhelan kiel
revo ... La nunan, li trankvile disponigis al la aliaj, sen envio kaj
jxaluzo.
Sxia koro dolore kuntirigxis. Sxi kvazaux unuafoje sentis sian falon.
Sxi komprenis tiun momenton en la turnigxo de l'monda bruo--la
momenton kiam oni klare komprenigas sxin, ke sxi havas nenion komunan
kun tiuj virinoj, kiujn oni povas ami ...
Kaj en cxi tiuj minutoj sxi kredis ... sciis, ke, se li prenos
sxin--li prenos sxin kiel ordinaran publikan virinon, kun kiu oni
povas pasigi plej pasie tutan nokton, kaj
|