eble, kracxus sur sian
junulecan revon kaj prenus sxin, kiel li estis preninta aliajn
virinojn. Sed en sxia vocxo li rimarkis sincerajn tonojn, melodion
de pura amo, de terura pento, kaj tio cxi lin timigis.

Li vidis, ke sxi kapablas ekploregi en liaj brakoj kaj finfine
ekdezirus ankaux lian amon ... sxi ekpetus gxin.

Kaj li estus devigita sxin savi kaj pri tio cxi li ne havis fortojn.

Sxin preni nur por momento kaj foriri, al li sxajnis malhoneste. Lian
momentan pasion--sxi opinius kiel revenon de l'malnova sento, sxi
esperus liberigon--kaj li ne povus sxin liberigi--kaj amuztrompi sxin
li opiniis malnobla.

--Nikcxjo! Nikcxjo, kial ci silentas?

--Nevena! ... ekparolis li serioze, mi ne povas esti cia amanto.

Nevena klinis la kapon sur la kanapon.

--Dio mia ... Dio mia ... Kial? Kial? Kial cxiu povas min havi ...
cxiu ... nur ne ci, kiam mi nur cin deziras? Diru al mi, kial?
Diru al mi, kial tiam, kiam mi estis nesperta--malsagxa infano, vi
postulis de mi pasiojn, kaj nun ... nun, kiam en mi krom pasioj
estas nenio alia, ci min rifuzas ... kial?

--Tial, ke mi treege amis cin tiam. Mi ne volas malpurigi mian unuan
amon. Se mi ne amus cin tiam, mi senhezite cin prenus, sed nun mi ne
povas. Cxu vi komprenis, mi ne povas ...

Sxi levis siajn okulojn al li, kaj Mirski tralegis en ili tian
sinceran peton, tian penton pri cxio, tian soifon pri pura amo,
ke li nevole ektimis.

Li vidis, ke sxi povas esti savita, ke li per unu kiso povus elvisxi
la tutan malhonoron el sxia frunto kaj sxin levi alten--alten super
la popolamaso ... sed ankaux li estis el la sama amaso ... kaj li
havis eternajn prenojn-donojn kun gxi, kaj tion, kion cxi tiu amaso
piedfrapis kaj forlasis sur la strato--li ne kuragxis levi. Sxi volis
oferdonon de li--li ne povis akcepti tion.

Kaj en tiu cxi minuto en li aperis sola deziro--ke li tuj foriru de
cxi tie, por ne fari iun abomenajxon aux malsagxajxon.

--Auxskultu, Nevena, li diris serioze, hodiaux ci estas tre
ekscitita, mi ankaux--mi petas vin plej sincere kusxigxu,
trankviligxu, kaj morgaux ... morgaux mi venos kaj ni babilos pri
cxio pli serioze kaj pli trankvile. Li starigxis de l'kanapo kaj
prenis sian cxapon de l'segxo.

--Kaj vi venos morgaux? sxi demandis lin, fiksante la rigardon
en liajn okulojn.

--Jes, mi venos, diris li decide.

Sxi tralegis liajn pensojn.

Mirski premis sxian manon forte, dolcxe ... malfermis la pordon
kaj eliris en la koridoron.

Kiam la se