noemde het Voorloopig Bewind, ten
einde zijne taak te vergemakkelijken, een diplomatisch Comiteit, dat de rol
van een ministerie van buitenlandsche zaken zou vervullen, met S. Van de
Weyer als voorzitter, graven van Aerschot en de Celles als
ondervoorzitters, Ch. Lehon en Nothomb als leden: die inrichting was
dringend noodig.

Immers, op 21en October, had Falck te Londen, in naam van koning Willem,
aan Lord Aberdeen gevraagd, bij de gezanten der Mogendheden te willen
aandringen op een spoedige bemiddeling en op het verwezenlijken van een
wapenstilstand tusschen Holland en Belgie, om inmiddels _de herstelling van
de goede betrekkingen_ tusschen beide landen te bewerken. Daarin stemden,
na lang dralen hunner regeeringen, de gevolmachtigden der vorstelijke hoven
toe, en door een protocol van 4en November stelde de Conferentie te Londen
vereenigd een wapenstilstand aan Holland en aan Belgie voor. Het Voorloopig
Bewind, verheugd over de tusschenkomst der Mogendheden en over de
vaststelling van de bestandsbepalingen, nam den 10en, dag van de opening
van het Congres, dit voorstel aan, dat beslist den 21en goedgekeurd werd.
Door de toezegging van dien wapenstilstand tusschen Noord en Zuid, erkende
dus van 't begin af de Conferentie het volbrachte feit en verleende aan de
Belgische opstandelingen eigenlijk den titel van oorlogvoerenden.

Den 18en November bekrachtigde het Congres bij eenparigheid, zonder
nochtans eenige beslissing van de _Conferentie van Londen_ af te wachten,
het besluit van het Voorloopig Bewind aangaande de onafhankelijkheid van
Belgie, "behoudens de betrekkingen van Luksemburg met den Duitschen Bond."
Den 22en besloot het, met 174 stemmen tegen 13, dat de regeeringsvorm "de
erfelijke monarchie, beperkt door eene volksvertegenwoordiging" zou zijn;
dit deed de Belgen de sympathie der Mogendheden inwinnen, die nooit een
Republiek zouden geduld hebben. Den 23en stelde Constant Rodenbach de
verdrijving van het huis van Oranje voor. Wellicht ware dit overijlde
besluit nooit genomen geweest, zonder de onbehendige drukking van de
gevolmachtigden van de Conferentie, die verklaarden dat die stemming Belgie
met de Mogendheden in de war zou brengen; talrijke leden veranderden, uit
protest, hunne zienswijze, zoodat, met 101 stemmen tegen 28, verklaard
werd, dat de leden van het huis van Nassau voor eeuwig buiten alle
heerschappij in Belgie zouden gesloten zijn.

Die voor Oranje zoo harde slag hinderde tevens deerlijk de