n; weldra werden
ze achteruitgeworpen en achtervolgd door den dapperen Oranje, wiens
luitenant Bernard van Saksen-Weimar intusschen den steenweg van Leuven naar
Brussel, in den rug van het Belgisch leger bezette.
Het Scheldeleger ging hetzelfde lot ondergaan als het Maasleger, en de
koning te Leuven ingesloten worden, toen, dank zij de tusschenkomst van sir
Robert Adair, den Engelschen gezant te Brussel, de prins van Oranje de
belofte gaf dien dag Leuven niet te bestormen, indien men zich 's
anderendaags 's middags wilde overgeven. De Belgische troepen maakten van
dien wapenstilstand gebruik om langs den straatweg van Leuven naar Mechelen
te vluchten; zonder de koelbloedigheid en de dapperheid van Koning Leopold,
die de hoofdstad trachtte te dekken, ware de nederlaag in eene ware ramp
veranderd (12en Augustus), 's Anderendaags deed de prins van Oranje zijne
intrede te Leuven. De overwinning van het Nederlandsche leger was volkomen,
de Tiendaagsche Veldtocht had de eer der Hollandsche wapens gered.
Te Brussel, van waar Oranje slechts twee uur verwijderd was, heerschte de
grootste verwarring en was de burgerij tot de overgave bereid. Het jonge
koninkrijk was reddeloos verloren, indien het Fransch leger, op dit
oogenblik, niet opgedaagd was.
Toen den 9en Augustus generaal Belliard, wien gelast was geweest met Chasse
te onderhandelen om eene nieuwe beschieting aan Antwerpen te vermijden, de
vlucht van Daine's leger vernomen had, zond hij, uit eigen beweging en
zonder Leopold te raadplegen, een koerier naar maarschalk Gerard, om dezen
tot eenen snellen opmarsen aan te sporen. Den 10en rukte het Fransche leger
over de grens en bereikte Waver den 12en, zoodat koning Willem, woedend
over de snoode handelwijze van Frankrijk, dat het principe van
Niet-Tusschenkomen verloochende, in zijne onmacht aan den prins van Oranje
het bevel gaf, voor Frankrijks troepen te wijken. Den 13en stonden Gerard's
voorposten voor de Hollandsche afdeelingen; alsdan sloot Oranje met
Belliard een overeenkomst, waarbij zijn leger over de grens terugtrok.
Belgie zou hare nederlaag duur bekoopen. Reeds den 11en had Talleyrand, de
verklaarde vijand onzer onafhankelijkheid, zich op de Conferentie van
Londen heftig over de Belgen uitgelaten: "Leopold was een armzalig wezen en
de Belgen een troep vagebonden, de onafhankelijkheid onwaardig; Belgie kon
niet zelfstandig blijven bestaan en het te verdeelen was de eenige
mogelijke oplossing."
Palmerston b
|