a-Kampadejo netusxebla. La ekspresisto--ilia sola ligilo kun la
cxirkauxanta mondo--raportis foje mirindajn rakontojn pri la kampadejo.
Li diradis: "Ili havas straton jen supre en 'Rora' kiu superkusxus
iun ajn straton de Rugx-Hundo. Ili havas grimpoplantojn kaj florojn
cxirkaux siaj domoj, kaj ili lavas sin dufoje cxiutage. Sed ili traktas
fremdulojn ege malamikeme kaj ili kultadoras 'Ingxianan' bebon."
Kun la prospero de la kampadejo alvenis deziro por cetera plibonigo.
Estis proponite konstrui hotelon en la venonta printempo kaj inviti
unu-du decajn familiojn eklogxi tie por la bono de "La Bonsxanco,"--kiu
povus profiti eble de ina kamaradeco. Pri la ofero kiun tiu koncedo al
la sekso trudis al tiuj viroj, kiuj estis feroce skeptikaj pri ties
gxeneralaj virto kaj utileco, oni povas doni konton nur per ilia kareco
pri Tocxjeto. Kelkaj dauxre rezistis. Sed la decidon oni ne povus
efektivigi antaux tri monatoj, kaj la malplimulto cedis timide esperante
ke okazus io por malebligi tion. Kaj okazis io, jes ja.
La vintron de 1851 oni memoros longan tempon en la antauxmontoj. La
negxo kusxis profunde sur la montaro kaj cxiu montara rivereto farigxis
rivero kaj cxiu rivero farigxis lago. Cxiu ravino kaj cxiu ravineto
aliigxis en tumultan akvovojon kiu subenplongxis laux la montetdeklivoj,
malstarigante gigantajn arbojn, disjxetante siajn drivajxojn kaj
rubojn laux la ebenajxon. Rugx-Hundo jam estis inundita dufoje kaj
Rora-Kampadejo ricevis antauxaverton. "Akvo enmetis la oron en tiujn
ravinojn," diris Stucxjo; "gxi estis cxi tie cxi antauxe kaj gxi estos
cxi tie cxi denove!" Kaj tiun nokton Norda-Forkigxo ekstersaltis
subite siajn bordojn kaj enhastis balailmove la triangulan valon de
Rora-Kampadejo.
En la konfuzo de impetaj akvoj, frakasantaj arboj kaj krepitanta ligno,
kaj la malhelo kiu sxajnis flui kun la akvo kaj forbloki la belan valon,
nur malmulton oni povis fari por rekunigi la disigitan kampadejon. Kiam
la matenon sin anoncis, la riverborda kabano de Stucxjo estis for.
Pli supre laux la ravino oni malkovris la korpon de ties malbonsxanca
proprietanto; sed la fierajxo, la espero, la gxojo, la Bonsxanco de
Rora-Kampadejo malaperintis. La viroj revenis kun malfelicxaj koroj kiam
krio ekde la bordo revokis ilin.
Estis helpboato de sube laux la rivero. Ili trovis, ili diris, viron kaj
infanon, preskaux ellacigitajn, cxirkaux du mejlojn sube. Cxu iu konis
ilin, kaj cxu ili apartenis cxi tie?
Necesis nur ekrigar
|