diris, kaj por vi
mem mi esperas, ke vi estos prava. Se okazus proceso, via
nomo eble aperus.

--Mi estas tute certa pri li, respondis Jekyll, por tio
mi havas sciobazon, kiun mi povas konfidi al neniu. Sed
estas unu afero, pri kiu vi povas min konsili. Mi ricevis--mi
ricevis leteron, kaj min embarasas decidi, cxu mi devus
montri gxin al la polico. Mi volus lasi la aferon en
viaj manoj, Utterson; vi jugxus sagxe, mi estas
certa, tiel grandan konfidon mi havas al vi.

--Vi timas, mi supozas, ke gxi povus konduki al lia
trovigxo, cxu ne? demandis la legxisto.

--Ne, diris la alia. Mi ne povas diri, ke min
tusxas, kio farigxos Hyde, kun li mi ne rilatos plu.
Mi pensis pri mia propra reputacio, kiun cxi tiu
malaminda afero iom kompromitis.

Utterson pripensadis iom. Lin mirigis la egoismo de lia
amiko kaj, tamen, trankviligis lin.

--Nu, li diris fine, permesu, ke mi vidu la leteron.

La letero estis skribita laux stranga vertikala
maniero, kaj subskribita <<Edward Hyde>>; kaj gxi
sciigis, suficxe mallonge, ke la bonfarinto de la
skribinto, D-ro Jekyll, al kiu li estis de longe tiel
malinde repaginta milon da favoroj, ne bezonas timi pri lia
sendangxereco, cxar li havas rimedojn por forkuri,
al kiuj li havas absolutan fidon. Suficxe placxis al
la legxisto cxi tiu letero; gxi donis pli bonan
aspekton al la intimeco, ol li jam atendis, kaj li kulpigis
sin pro kelkaj siaj antauxaj suspektoj.

--CXu vi havas la koverton? li demandis.

--Mi bruligis gxin, respondis Jekyll, antaux ol
konscii kion mi faris; sed gxi portis nenian stampon de
l' posxto. Oni alportis gxin private.

--CXu mi konservu cxi tion kaj dormu sur
gxi?[20] demandis
Utterson.

--Mi deziras, ke vi decidu por mi tute, estis la
respondo. Mi perdis cxian fidon al mi mem.

--Nu, mi pripensos, diris la legxisto. Kaj nun unu
vorton plu. Estis Hyde, cxu ne, kiu diktis la
kondicxojn en via testamento pri tiu malapero?

La doktoron sxajne kaptis eksveno. Li kunpremis la
lipojn kaj jesis per kapsigno.

--Tion mi divenis, diris Utterson. Li intencis pereigi
vin. Nur iom plu, kaj vin jam estus trafinta la morto.

--Min trafis io multe pli efika, respondis solene la
doktoro. Min trafis averto--ho Dio! Utterson, kia averto!

Kaj li momente kovris la vizagxon per la manoj.

Elirante, la legxisto haltis kaj iom kunparoladis kun
Poole.

--Oni hodiaux alportis leteron, li diris. Kian
aspekton havis la portinto?

Sed Poole estis certega, ke nenio v