os do bone, ke ni estu sinceraj, diris la alia. Ni
ambaux pensas pli ol ni diris; ni malkasxu nun
cxion. Tiun maskitan figuron, kiun vi vidis, cxu vi
gxin rekonis?

--Nu, sinjoro, gxi iris tiel rapide kaj tiel
kunpremite, ke mi apenaux povas jxuri pri tio, estis
la respondo. Sed se vi volas demandi, cxu gxi estis
S-ro Hyde?--Nu, mi pensas, ke jes! GXi ja estis simile
granda; kaj gxi havis la saman rapidan malpezecon de
movado; kaj plie, kiu alia povus eniri per la pordo de l'
laboratorio? Vi ne forgesis, sinjoro, ke, kiam okazis la
mortigo, li ankoraux havis sur li la sxlosilon. Sed
tio ne estas cxio. Mi ne scias, S-ro Utterson, cxu
vi iam renkontis S-ron Hyde?

--Jes, diris la legxisto, mi unufoje parolis kun li.

--Sekve vi devas scii, same kiel ni ceteraj, ke estis
cxe tiu sinjoro io stranga--io, kio timigis homon--io,
kion oni sentis en sia spina cerbo.

--Mi konfesas, ke mi sentis iom da tio, diris S-ro
Utterson.

--Precize, sinjoro, respondis Poole, nu, kiam tiu
maskitajxo eksaltis kvazaux simio el inter la
hxemiajxoj kaj kuregis en la kabineton, tio
malsupreniris mian spinon kiel glacio. Ho! mi scias, ke tio
ja ne estas pruvo, S-ro Utterson, sed homo havas siajn
sentojn, kaj mi donas al vi mian bibliojxuron, ke estis
S-ro Hyde.

--Jes, jes, diris la legxisto, miaj timoj inklinas
al la sama konkludo. Malbono, mi timas, malbono devis nepre
naskigxi el tiu kunligo. Jes, vere, mi vin kredas, mi
kredas, ke malfelicxa Harry estas mortigita, kaj mi
kredas, ke lia mortiginto (pro kia celo, Dio sole povas
diri) ankoraux sin kasxas en la cxambro de sia
viktimo! Nu, estu nia nomo la Vengxo! Alvoku Bradshaw![22]

La lakeo alvenis, tre nervema kaj pala.

--Regu vin, Bradshaw, diris la legxisto. Tiu cxi
necerteco malbone efikas, mi scias, sur vin cxiujn, sed
mi nun intencas meti al gxi finon. Poole kaj mi perforte
trabatos al ni vojon en la kabineton. Se cxio estas
bona, miaj sxultroj estas suficxe largxaj por
porti la kulpon. Dume, por la okazo se io estas vere
malbona, aux se iu malbonfarinto penos forkuri per la
posta elirejo, vi kaj la knabo devas cxirkauxiri la
angulon kun paro de tauxgaj bastonoj, kaj ekokupi
postenon cxe la pordo de la laboratorio. Ni donas al vi
dek minutojn por atingi vian lokon.

CXe la foriro de Bradshaw la legxisto rigardis
sian posxhorlogxon.

--Kaj nun, Poole, ni iru al la nia, li diris; kaj,
prenante la fajrincitilon sub la brako, li antauxeniris
en la korton. Estis jam tu