ingehouden gemurmel, alsof de lucht des vaderlands het
gewelf van een onmeetbaar graf geworden ware..... En niet verre van het
Vlaamsche strand eene vrouw, eene moeder, eene koningin, die sterven
gaat.... Bij de noodlottige sponde den meestbeminden koning der aarde en
zijne edele kinderen, in tranen smeltend.... En haar, de stervende
engel, die bij haren laatsten snak smeekend de hand ten Oosten reikt en
uitroept:

"O, Belgen, Belgen, hebt mijne kinderen altijd lief!"

Louisa!... zalige weldoenster des vaderlands, zie neder uit den schoot
der Godheid, o, zie! hoe wij uwe kinderen beminnen. De galmen, die gij
voor den hoogsten troon hoort ruischen, zijn gebeden, triomfzangen ter
eere van uwen eerstgeborene. En niet alleen hem is onze liefde zoo innig
toegewijd; de schat onzer harten is groot genoeg, om allen, die u
dierbaar zijn, in hetzelfde zielsgevoel te omvatten. Allen zullen wij
trouw blijven; allen zullen wij eeren en beminnen.... Koning Leopold,
omdat hij door zijne wijsheid ons vaderland roemrijk heeft gemaakt
tusschen de volkeren der aarde; omdat zijne vaderlijke hand ons in de
baan van macht, van welvaart en van vrede heeft geleid; omdat hij,
koning, onzen geboortegrond het land van belofte der vrijheid heeft doen
worden.... Den hertog van Brabant, omdat hij ook door God met wijsheid
en kalme macht des geestes is begaafd; omdat hij voor onze kinderen zal
zijn, wat zijn doorluchtige vader voor ons was; omdat onze gansche
toekomst, onze hoop, ons geloof in welvaart en volksgeluk op zijn edel
hoofd berusten.... Den graaf van Vlaanderen, omdat uw doorluchtig bloed
door zijne aderen stroomt, omdat hij eenen naam voert, die ons,
Vlamingen, den roem onzer vaderen herinnert!... De lieve, de beminde
prinses Charlotta, omdat zij uw evenbeeld is; omdat in haar rein gelaat
uw glimlach leeft en uwe deugden herblinken; omdat zij als gij de
Christenkoningin der armen en der lijdenden zal zijn.

O, ja, verhevene beschermster van het land, waar uwe kinderen wonen,
onze trouw, onze liefde blijven eeuwig als het aandenken uwer deugden.

Herklinke tot voor Gods troon, schalle tot in uw zalig moederhart de
dankbare zegeroep van het Belgisch volk.

Leve Leopold!

Leven zijne doorluchtige telgen! Leve Belgie's hoop: Leve de hertog
van Brabant!

REDEVOERING

UITGESPROKEN IN DE MAATSCHAPPIJ VOOR TAAL EN KUNST, IN DE
TEGENWOORDIGHEID DES KONINGS EN DER KONINKLIJKE FAMILIE, TER GELEGENHEID
VAN HET HUWELIJK VAN Z.K.H. DEN