ELLIDA
(klinas sin malantauxen en la segxo) Vere stranga imago. (fermas la
okulojn) Mi vive bildigas tion antaux mi.

ARNHOLM
Sed je sankta nomo, sinjoro -- sinjoro --! Vi ja diris, ke estu io,
kion vi mem travivis.

LYNGSTRAND
Jes, jes, -- Mi travivis tion cxi. Iamaniere do.

ARNHOLM
Travivis, ke morta viro --?

LYNGSTRAND
Nu ja, mi ne diras tiel korpe travivis. Ne reale, vi komprenu. Sed
tamen --

ELLIDA
(vigle, strecxe) Rakontu cxion kion vi scias kaj povas! Pri tio mi
devas cxion scii.

ARNHOLM
(ridetas) Jes, tio devas ja esti io por vi. Tiajxo kun mara etoso.

ELLIDA
Kiel do estis, sinjoro Lyngstrand?

LYNGSTRAND
Jes, tiel ke kiam ni velus hejmen kun la brigo el urbo nomita
Halifax, ni devis postlasi la laborestron en la malsanulejo tie. Ni
dungis usonanon anstatauxe. Tiu nova laborestro --

ELLIDA
La usonano?

LYNGSTRAND
-- jes; li ricevis de la estro amaseton da gazetoj, kiun li cxiame
legadis. Cxar li volis lerni la norvegan, li diris.

ELLIDA
Nu! Kaj sekve!

LYNGSTRAND
Iun vesperon en terura vetero. Cxiuj viroj sur la ferdeko. Escepte la
laborestro kaj mi. Cxar li estis tordinta la piedon, kaj ne povis
stari sur gxi. Kaj ankaux mi estis malsana kaj kusxis. Ja, li do
sidis tie en la kajuto denove legante unu el la malnovaj gazetoj --

ELLIDA
Jes! Jes!

LYNGSTRAND
Sed dum li tie sidas, mi auxdas kvazaux hurlon el li. Kaj kiam mi
rigardas lin, mi vidas ke li estas blanka kiel kreto en la vizagxo.
Li komencas tiri kaj sxiri la gazeton en mil pecojn. Sed tion li
faris tute silente, silente.

ELLIDA
Li nenion diris? Li ne parolis?

LYNGSTRAND
Ne tuj. Sed iom post iom li kvazaux parolis al si mem: Edzinigxis.
Kun alia viro. Dum mi estis for.

ELLIDA
(fermas la okulojn kaj diras mallauxte) Tion li diris?

LYNGSTRAND
Jes. Kaj imagu, -- li tion diris en bona norvega. Li certe facile
lernis fremdajn lingvojn, tiu viro.

ELLIDA
Kaj poste? Kio okazis poste?

LYNGSTRAND
Jes, jen sekvas tio stranga, kion mi neniam en la mondo forgesos.
Cxar li aldonis, -- ankaux tio silente: -- Sed mia sxi estas, kaj mia
sxi farigxu. Kaj min sxi sekvu, ecx se mi venu hejmen por sercxi sxin
kiel droninta viro el la nigra maro.

ELLIDA
(versxas al si akvon. Sxia mano tremas.) Puh, -- kiel preme varme
estas hodiaux --

LYNGSTRAND
Kaj tion li diris per tia vola forto, ke sxajnis al mi ke li estas
viro por tion plenumi.

ELLIDA
Cxu vi scias -- pri la sorto de tiu viro?

LYNGSTRAND
Ho, sinjo