i, kiel li aspektis, kiam li staris kun vi sur
la "Krutdeklivo"?

ELLIDA
(pripensante, momenton fermas la okulojn) Ne tute klare. Ne, --
hodiaux mi ne kapablas. Cxu ne estas strange?

WANGEL
Tamen ne tiel strange. Nova bildo de realajxo montris sin antaux vi.
Gxi superombras la antauxan, -- tiel ke vi gxin ne plu povas vidi.

ELLIDA
Cxu tiel, Wangel?

WANGEL
Jes. Kaj gxi ankaux superombras viajn malsanajn imagajxojn. Tial
estas bone, ke la realajxo venis.

ELLIDA
Bone! Vi diras bone, cxu?

WANGEL
Jes, ke okazis, -- povos sanigi vin.

ELLIDA
(eksidas en la sofon) Wangel, -- venu sidi cxe mi. Mi devas diri al
vi cxiujn miajn pensojn.

WANGEL
Jes, faru, kara Ellida.

(Li eksidas sur segxon aliflanke de la tablo.)

ELLIDA
Vere estis malfelicxo -- por ni ambaux -- ke gxuste ni du kunigxis.

WANGEL
(miras) Kion vi diras!

ELLIDA
Ho jes. Estis. Estas ja ankaux kompreneble. Ne povus farigxi io alia
ol malfelicxo. Ne laux la maniero laux kiu ni trovis unu la alian.

WANGEL
Kio do mankis en la maniero, --

ELLIDA
Auxskultu nun, Wangel, -- Ne plu helpas, ke ni iradas cxi tie
mensogante por ni mem -- kaj por unu la alia!

WANGEL
Cxu ni faras! Mensogas, vi diras!

ELLIDA
Jes, ni faras. Aux ni tamen kasxas la veron. Cxar la vero -- la pura
klara vero -- estas ja _tio_, -- ke vi venis tien kaj -- kaj acxetis
min.

WANGEL
Acxetis --! -- Acxetis -- vi diras!

ELLIDA
Ho, mi ja ne estis ereto pli bona ol vi. Mi akceptis. Mi ja vendis
min al vi.

WANGEL
(rigardas sxin en doloro) Ellida, -- cxu vi vere havas koron paroli
tiel?

ELLIDA
Sed cxu vere estas alia nomo por gxi! Vi ne plu eltenis la videcon en
via domo. Vi cxirkauxrigardis por nova edzino --

WANGEL
Kaj por nova patrino por la infanoj, Ellida.

ELLIDA
Eble ankaux tio -- tiel flanke. Tamen -- vi ja tute ne sciis cxu mi
tauxgas por tiu okupo. Vi ja nur vidis min -- kaj iomete parolis kun
mi kelkajn fojojn. Kaj vi ekdeziris min, kaj sekve --

WANGEL
Nu, nomu tion kiel placxas al vi.

ELLIDA
Kaj mi, de mia flanko --. Mi staris senhelpa en konfuzo tute sola.
Estis ja kompreneble, ke mi akceptis -- kiam vi proponis nutradi min
mian vivon.

WANGEL
Ne aspektis por mi kiel nutrado, kara Ellida. Mi honeste demandis al
vi, se vi volus dividi kun mi kaj la infanoj la iometon, kiun mi
povis nomi la mian.

ELLIDA
Jes, vi faris. Sed tamen mi ne devus akcepti! Neniam por kiu ajn
prezo mi devus akcepti! Ne vendi min mem! Prefere la plej mi