anda, felicxiga
neebleco --!

ARNHOLM
Jes, tio povos nun farigxi realajxo por vi. Se vi mem volas.

BOLETTE
Kaj al tiu nedirebla felicxo vi volas helpi min! Ho ne, -- sed diru
cxu _povas_ mi akcepti tian oferton de fremda homo?

ARNHOLM
De mi vi povas akcepti, Bolette. De mi vi povas akcepti kion ajn.

BOLETTE
(kaptas liajn manojn) Jes, preskaux sxajnas al mi, ke mi povas! Mi
ne scias kiel estas; sed -- (ekkrias) Ho, mi povus kaj ridi kaj
plori pro gxojo! Pro felicxo! Ho, -- cxu povos mi tamen vere vivi. Mi
komencis timi, ke la vivo preterirus min.

ARNHOLM
Pro tio vi ne bezonas timi, kara Bolette. Sed nun vi devas diri al mi
tute sincere -- cxu estas io -- io, kio ligas vin cxi tie?

BOLETTE
Ligas min? Ne, nenio.

ARNHOLM
Nenio ajn?

BOLETTE
Ne, tute ne. Tio signifas, -- patro ja iamaniere ligas min. Kaj
ankaux Hilde. Sed --

ARNHOLM
Nu, -- vian patron vi ja foje devas forlasi. Kaj Hilde iam ja ankaux
iros sian propran vojon tra la vivo. Tio estas ja nur demando de
tempo. Nenio alia. Sed alie do estas nenio, kio ligas vin, Bolette?
Neniu rilato?

BOLETTE
Ne, tute ne. Pro tio mi povus ja forvojagxi kien ajn.

ARNHOLM
Jes, cxar tiel estas, kara Bolette, -- vi povos forvojagxi kun mi.

BOLETTE
(manfrapas) Ho Dio en la cxielo, -- kia felicxo por pripensi!

ARNHOLM
Cxar mi esperas, ke vi plene fidas min?

BOLETTE
Jes, efektive!

ARNHOLM
Kaj vi kuragxas senrezerve konfidi vin mem kaj vian estontecon en
miajn manojn, Bolette? Cxu ne? Vi kuragxas?

BOLETTE
Ho jes, certe! Kial ne? Cxu eblas alie pensi! Vi, kiu estis mia
maljuna instruisto -- mia instruisto en pasintaj tagoj, mi pensas.

ARNHOLM
Ne nur tial. Al tiu flanko de la afero mi ne atentas. Sed --. Nu, --
vi do estas libera, Bolette. Neniu rilato ligas vin. Kaj mi nun
demandas vin -- se vi volus -- volus ligi vin al mi -- por la vivo?

BOLETTE
(retiras sin pro timo) Ho, -- kion vi diras!

ARNHOLM
Por la vivo, Bolette. Cxu vi volas farigxi mia edzino.

BOLETTE
(duone al si mem) Ne, ne, ne! Ne eblas! Tute ne eblas!

ARNHOLM
Cxu tute ne eblus por vi, ke --?

BOLETTE
Sed vi vere tute ne povas intenci kion vi diras, sinjoro Arnholm!
(rigardas lin) Aux --. Tamen --. Cxu estis tiel vi intencis -- kiam
vi proponis fari tiom por mi?

ARNHOLM
Auxskultu min iomete, Bolette. Aspekte mi surprizis vin forte.

BOLETTE
Ho, kiel tiajxo -- de vi, -- kiel gxi ne povus -- surprizi min!

ARNHOLM
Vi pravas. Vi ja ne sciis -- ne povis scii,