zeran
laboron, -- prefere la plej malricxajn kondicxojn en -- en libereco
-- kaj laux propra elekto!

WANGEL
(ekstaras) La kvin-ses jaroj, kiujn ni vivis kune, cxu ili estis
tute senvaloraj por vi?

ELLIDA
Ho, ne pensu tion, Wangel! Estas tiel bone cxe vi, kiel kiu ajn homo
povas deziri. Sed mi ne eniris vian domon en libereco. Jen la afero.

WANGEL
(rigardas sxin) Ne -- en libereco!

ELLIDA
Ne. Mi ne libervole iris kun vi.

WANGEL
(mallauxte) Ah, -- mi memoras -- la frazturnigxon de hieraux.

ELLIDA
En tiu frazturnigxo cxio kusxas. Gxi eklumigis por mi. Kaj tial mi
nun vidas klare.

WANGEL
Kion vi vidas?

ELLIDA
Mi vidas, ke nia kuna vivo -- vere ne estas geedzeco.

WANGEL
(amare) Jen vera eldiro de vi. La vivo kiun ni _nun_ vivas, ne estas
geedzeco.

ELLIDA
Ecx ne antauxe. Neniam. Ne de la komenco. (rigardas antauxen)
La unua -- _tiu_ povus esti plena kaj pura geedzeco.

WANGEL
La unua? Kiun unuan vi aludas?

ELLIDA
La mian -- kun _li_.

WANGEL
(rigardas sxin mire) Mi tute ne komprenas!

ELLIDA
Ho, kara Wangel, -- ni ne mensogu unu por la alia. Ankaux ne por ni
mem.

WANGEL
Ne, ne! Sed kio sekve?

ELLIDA
Jes vidu, -- ni neniam povas nei -- ke libervola promeso estas same
deviga kiel geedzigxo.

WANGEL
Sed je Dio --!

ELLIDA
(ekstaras impete) Permesu al mi forvojagxi de vi, Wangel!

WANGEL
Ellida --! Ellida --!

ELLIDA
Jes, jes, -- permesu al mi! Kredu min, -- ne eblos alimaniere. Ne
post la maniero laux kiu ni kunigxis.

WANGEL
(en regata doloro) Al tio do venis inter ni.

ELLIDA
Devis veni. Ne povus alimaniere.

WANGEL
(rigardas sxin triste) Ecx ne tra la kuna vivo mi gajnis vin.
Neniam, -- neniam tute posedis vin.

ELLIDA
Ho, Wangel, -- se mi povus ami vin tiel kiel mi dezirus! Tiel kore
kiel vi meritas! Sed mi sentas profunde, -- ke neniam okazos.

WANGEL
Eksedzigxon do? Eksedzigxon, -- plenan juran eksedzigxon -- vi
deziras?

ELLIDA
Kara, vi ne bone komprenas min. Ne estas ja pri formoj, ke mi pensas.
Cxar ne estas tiaj eksteraj aferoj, kiuj gravas. Kion mi volas, estas
ke ni du samopinias libervole liberigi nin unu de la alia.

WANGEL
(amare, kapsignas malrapide) Refari la negocon, -- jes.

ELLIDA
(vigle) Gxuste tiel! Refari la negocon!

WANGEL
Kaj poste, Ellida? Poste? Cxu vi pripensis kiel aspektos por ambaux
ni? Kiel la vivo farigxos por vi kaj por mi?

ELLIDA
Tion mi ne povas atenti. Sekvu kio sekvu. Kion mi petegas de vi,
Wangel, -- estas