ekton en vi, doktoro Wangel.

WANGEL
(cxirkauxiras senpacience) Ho, jes! Kaj tia mi estis ankaux poste.
Mi ja estas multe, multe pli agxa ol sxi. Mi devus esti por sxi
kvazaux patro -- kaj kiel gvidanto samtempe. Devus strecxi min por
evoluigi kaj klarigi sxian mensan vivon. Sed bedauxrinde el tio
farigxis nenio. Mi ne havis energion por tio, vidu! Cxar mi ja
deziris gardi sxin kiel sxi estas. Sed sxi ja pli kaj pli
malsanigxis. Kaj mi atendis kaj ne sciis kion elpensi. (pli
mallauxte) Tial en mia sufero mi skribis al vi kaj petis vin viziti
nin.

ARNHOLM
(rigardas lin en surprizo) Cxu! Pro tio vi skribis?

WANGEL
Jes. Sed sxajnigu nescion.

ARNHOLM
Sed, je Dio, kara doktoro, -- kian helpon atendis vi de mi? Tion mi
ne komprenas.

WANGEL
Ne, kompreneble. Cxar mi sekvis eraran vojon. Mi opiniis ke la koro
de Ellida iam pendigis sin al vi. Ke gxi sekrete ankoraux cxe vi
ligigxis. Ke eble estus bone por sxi revidi vin kaj paroli kun vi pri
la hejmo kaj pri pasintaj tagoj.

ARNHOLM
Estis do via edzino, kiun vi aludis, kiam vi skribis, ke cxi tie iras
iu min atendante, kaj -- kaj eble sopiris pri mi!

WANGEL
Jes, kiu alie?

ARNHOLM
(rapide) Ne, ne, vi pravas. -- Sed tion mi ne komprenis.

WANGEL
Kompreneble. Mi ja eraris.

ARNHOLM
Kaj vi diras pri vi mem, ke vi estas egoisma!

WANGEL
Ho, mi ja havis grandan sxuldon por pagi. Mi pensis, ke mi ne rajtas
rifuzi kiun ajn rimedon, se gxi povus iomete faciligi sxian animon.

ARNHOLM
Kiel vi efektive klarigas la potencon, kiun tiu fremda viro ekzercas
sur sxin?

WANGEL
Hm, kara amiko, -- estas eble flankoj en tiu cxi afero, kiuj ne
_lasas_ sin klarigi.

ARNHOLM
Io kio esence estas neklarigebla, vi aludas? Tute neklarigebla?

WANGEL
Cxiuokaze neklarigebla gxis plue.

ARNHOLM
Cxu vi kredas pri tiajxo?

WANGEL
Mi nek kredas nek neas. Mi nur ne scias. Tial mi elmetas la klarigon.

ARNHOLM
Jes, sed diru al mi. Tiu sxia stranga kaj sinistra aserto, ke la
okuloj de la infano --?

WANGEL
(vigle) Tion pri la okuloj mi tute ne kredas! Mi ne _volas_ kredi
tiajxon! Devas esti pura fantaziajxo de sxi. Nenio alia.

ARNHOLM
Cxu vi rimarkis la okulojn de la viro hieraux?

WANGEL
Jes, certe mi faris.

ARNHOLM
Kaj vi vidis neniun similecon?

WANGEL
(eviteme) Hm, -- bona Dio, kion respondi? Ne estis ja tute lume,
kiam mi vidis lin. Kaj cetere Ellida antauxe parolis tiom pri tiu
simileco --. Mi vere ne scias, cxu mi estis kapabla rigardi lin sen
ant