la tempo,
Kaj vin mi devas plie tuj informi.
--Forprenu la magian[11] veston mian--
(_Demetas la mantelon_).
Magio restu. Plu ne ploru, kara;
Konsolu vin. Terura la vidajxo
De sxippereo, kiun vi bedauxras,
Okazis tiel, per magia povo,
Ke iu, kiu estis en la sxipo
Nek mortis, nek ecx haron tie perdis,
--Kriegojn kvankam auxdis vi, kaj vidis
Fundiri sxipon--Sidu, nun, Mirando,
Cxar vi plimulte devas tuj sciigxi.

(_Dauxrigota_).

FOOTNOTES:

[3] Cheerily, actively.

[4] Noise-maker, brawler.

[5] Insure.

[6] Tides.

[7] Alas!

[8] Heath.

[9] Prickly broom (or furze) patch.

[10] Vomit.

[11] Magic.

LEKANTETO AUXTUNA.

"Purpurvestata kara auxtuna flor',
Vi ploras, do, pri morto de l'somero?
Funebra, certe, estas la kolor',
Kaj cxiam servas al la malespero!"

"Ha, ne! Vi ne forgesu, kara mia,
Purpuro apartenas al majesto;
Kaj placxas al la vintroregxo nia,
Ke prezentigxu mi en deca vesto!"

12a Okt., 1903. Ben Elmy.

THE MICHAELMAS DAISY.

"Dear little Autumn flower, with purple clad,
Dost thou thus weep the death of Summer fair?
Funereal, truly, is thy colour sad,
And ever serves as symbol of despair!"

"Ah, no! dear friend, remember yet one thing--
That purple, too, is Majesty's display;
And 't is the pleasure of our Winter king,
That I present myself in meet array!"

_Tradukis_ Ben Elmy.

MORDANTO MORDITA (Originale Verkita).

Tiu cxi okazis dum mia lernado cxe la universitato.

Bruno estis unu el miaj plej intimaj amikoj kaj ni ofte renkontis nin
kun aliaj samideanoj cxe la logxejo de unu aux alia por amika
kartoludeto. En tiu cxi okazo la renkontejo estis cxe Bruno.

Blanko, alia amiko, alvenis kun mi je la dirita horo, sed tie
trovigxis neniu. "Pendu" ni diris. Ni atendis longan tempon: Bruno ne
venis. Ni do ekkolerigxis, kaj deziris repagi al Bruno pro tiu cxi
malplezuro. "Kion ni faros?" "Malsagxkaptilon!"[12] "Bonege!"

Ni formovis la tablon en angulon de la cxambro. Sur la tablo, per la
helpo de kapkuseno[13] el la dormocxambro, de kelkaj vestoj, kaj de la
lamposfero[14] sur kiu ni figuris malbelegan vizajxon, kaj en kiu ni
enmetis kandeleton, ni konstruis terurigan kreitajxon. Tiam ni
atendis.

Baldaux ni auxdis la pasxojn de la alproksimigxanta Bruno, kaj ni
retiris e