toro de tiu cxi
malproksimega organo skribis kiel sekvas.--"The fact that our playful
rap at Esperanto should have inspired a disciple of that up-to-date
language in this far corner of the world to champion its cause is
certainly almost sufficient to make us reconsider our former verdict
(which was perhaps dictated by aesthetic rather than utilitarian
motives), and to admit that Esperanto may after all have a brighter
future than Volapuk. At least the acquisition of the new tongue can
do no harm and may possibly do some good. We thank our correspondent
for the trouble he has taken.--Ed., J.T."
* * *
Bone, bonege! kaj la tutmonda Esperantistaro devas gratuli Sinjoroj
Gauntlett kaj Doorn por la granda helpo kiun ili tiel donis al la
lingvo ne en Jxaponujo sole, sed _cxie_.
* * *
Ni bedauxras ke ni ne povas presi cxiujn la afablajn leterojn kiujn
alilandaj amikoj sendis. Eble, en la estonteco, kiam nia malgranda
organo estas bone logxigxita, ni povos pligrandigxi gxin kaj presi du
pagxojn de alilanda korespondado. Gxis tiu tempo venos, ni devas esti
kontentaj kun nur unu pagxo de tiaj interesajxoj.
DU FABLETOJ.
_La Leono, la Urso kaj la Vulpo._--Leono kaj urso iam trovis
mortigitan cervidon, kaj longe interbatalis por posedi gxin. Tiel
grava farigxis la batigxo ke fine ambaux el ili, duone blindigitaj
kaj duone mortigitaj, kusxis sur la kampo, sen suficxa forto por
tusxi la trovajxon strecxitan inter ili.
Vulpo alvenante tiam kaj vidante ilian mizeran staton, trapasxis
inter ilin kaj forportis la kaptajxon.
"Kiaj malsagxaj kreitajxoj ni estas," ili ambaux ekkriis, "ni
malsxparis nian tutan forton kaj batis unu la alian nur por doni
mangxon al fripono."
_Batalantoj ofte perdas tion por kio ili interbatalis._
(6266).
* * *
_La Hundo kaj la Katino_--Maljuna sinjorino posedis hundon kaj
katinon. La hundo, kiun sxi havis por gardi sxian dometon, logxis
ekstere en ligna hundejo; kaj mangxis komunajn mangxajxojn.
La katino estis karesita; kaj pasigis la tutan tagon mangxante
luksajxojn kaj dormante sur la mola tapisxeto antaux la fajro.
Longatempe la hundo envie rigardis la katinon; kaj fine parolis al
sxi kiel sekvas--
"Mi gratulas vin, frauxlino, pri via tre bela vivo."
"Kiel gxi estas pli bona ol via?" respondis la katino, malfermante
largxe siajn okulojn.
"Ni sxangxu lokojn dum unu semajno; kaj eble vi eltrovos." "Plezure,"
respondis sxi, kaj tuj la sxangxo
|