Ili supreniras la
sxtuparon, ili trovos vin; _Jan_, _Jan_, mi mortu kun vi!"

La juna geuxzo estis pala kiel la morto.

"Cxu malsingardeme mi vin tiel gvidis en dangxeron, _Myga?_ Estus
terure. Pro la jxuro de la geuxzoj, jen ili penetras supren la
sxtuparon. _Myga_, ho _Myga_!"

"Mi mortu kun vi, _Jan_", spiris la junulino, sin krocxante al la
brusto de la fiancxo.

IV.

La atako.

Ne nur en la "Blazono de _Alcantara_", ne, en cxiuj tavernoj de la
multtrinkeja urbo Antverpeno la _luogotenente Leone della Rota_ estis
hejme. Tiun vesperon li estis treninta kun si sian amikon kaj estron
_Antonio Valani_ en la trinkejon "Ora Leono", kaj nevole, kiel
kutime, la kapitano lin estis sekvinta tien.

Sed kiu povis rezisti, se _Leone della Rota_ volis atingi ion?

Pli senpripensa ol malbona, la juna leuxtenanto rigardis la mondon
kiel grandan ludejon, la militon kiel belegan okazon por senmalhelpe
fari petolajxojn. Kiel gajan petolajxon li rigardis la rabadon de la
bedauxrinda orfineto; -- en lia sentauxga petola kapo la plano de tio
estis naskigxinta; gxin realigi, post kiam lia amiko kun penado estis
konvinkita -- estis honora devo por li. Kiom interesis la gxenovan
sentauxgulon la afero de la ribelaj provincoj kaj la katolika mosxto
de Hispanujo? Herezulinoj povis esti belaj kaj aninoj de la sole
felicxegiga eklezio malbelegaj. _Leone_ preferis multe cxarmajn
herezulinojn al malbelaj katolikinoj, kaj penadis, ne pereigi la
malnovan proverbon, kiu estis uzata en Italujo pri lia patro-urbo:
Gxenovo havas maron sen fisxoj, landon sen arboj, virojn sen fido kaj
kredo.

En la taverno "Ora Leono", kiel ni jam scias per la rakonto de _Jan
Norris_, li estis farinta la lastajn interkonsentojn kun _Antonio
Valani_ pri la plano de rabado. Se gxi estos havinta sukceson, kaj
se la _Andrea Doria_ felicxe estos reveninta de sia entrepreno, se
la Nigra Galero estos kaptita aux detruita, nun kiu riskus akuzi
la venkintojn? Sed se la galeono ne revenos, tiam -- tiam la lasta
faro estis inda al la fino. Pripensi, ke ankaux io tria povos okazi,
ke la _Andrea Doria_ povos hejmveturi ne vidinte la malamikan
sxipon, _Leone della Rota_ opiniis tute neinda al si. Sed la
kapitano jam lasis sin konduki de li, kiel kaj kien li volis. --

Al la persekutado de la maltimema akvogeuxzo la du gxenovanoj tute ne
estis partoprenintaj. Brako sub brako ili vagis tra la stratetoj, en
kiuj la ekscitata popolo sin pusxis, al la kajo.

"Ni do