kvon -- hojho, hojho, jen denove
oni pafas de la Nigra Galero, antaux la fortikajxeto _Filipo_! Bum --
bum, jen reduto _Cruys_ sur la brabanta bordo.

Sed nun kondutu bone, nederlandanoj, la lasta riglilo, sed ankaux la
plej forta devas esti forigata.

Jen sube en la matena nebulo lokigxas fortikajxeto _Liefkenhoek_.

Jen sube en la matena nebulo lokigxas fortikajxeto _Lillo_.

Nun, vi geuxzoj, al la pafilegoj, kiu ajn ankoraux povas movi manojn
kaj piedojn.

Geuxza felicxo! Geuxza felicxo! -- -- -- --

Cxio estis preta en _Liefkenhoek_; la estro havis suficxe da tempo,
por sin prepari; jam cxirkaux la dua la kapitano _Jeronimo_ estis
vekinta lin. "Nu, kio estas, _sennor_?" estis demandinta la kolonelo,
kaj la maljunulo estis levinta la sxultrojn kaj dirinta: "Eble estas
ribelado en _Callao_, eble tumulto en Antverpeno, cxiuokaze mi
petegas vin veni sur la remparojn, _sennor_." Kolerete la estro estis
veninta al la sudorienta bastiono de la fortikajxeto kaj longtempe
estis auxskultinta. Kvaronon da horo poste la tamburo denove estis
vokinta la garnizonon sur la remparojn, kaj horon poste la kapitano
estis dirinta:

"_Sennor_ kolonelo, mi mortpafigus cxiujn dumnoktajn gardistojn." --

Kiom da tempo nun jam dauxris la pafilegtondro lauxflue de la Skeldo?
Ne estis mirige, ke cxio estis bonege preta sur la fortikajxeto
_Liefkenhoek_, por bone akcepti la Nigran Galeron!

Antaux sia kompanio la kapitano _Jeronimo_ pasxis kun malhela
mieno, kaj ju pli proksimigxis la pafado, des pli malhela gxi
farigxis, laux lia kutimo. Li tiom da tempo estis ludinta la ludon,
gxis tiu lin tedis -- ne, ne tedis -- gxis li estis tiel indiferenta
pri gxi, kiel pri la -- spirado. La kapitano _Jeronimo_ laux kutimo
nur estis movetinta la sxultrojn, kiam la sendito rajdanta tra la
lando alportis de la fortikajxeto _Perle_ la unuan pli detalan
informon pri la okazintajxoj apud Antverpeno. Kiom ajn koleregaj sin
estis montrintaj la kunuloj; la maljuna soldato de _Alba_,
_Requesens_ kaj _Farnese_ nur turnis la dorson al la sendito kaj
pasxis al sia kompanio.

"Kaj tiun popolon ili opinias ankoraux povi venki?" li murmuretis.
"Kiom da tempo jam estas enterigita en tiu tero la floro de
Hispanujo, la kerno de gxia forto. Ve al vi, bedauxrinda patrujo!"

La kanonoj de la reduto _Cruys_ interrompis lian memparoladon.
Eknegxis en la matena nebulo, oni vidis ne tri pasxojn distance.

"Jes, jes," murmuretis la maljuna soldato, "pafu nur ne vid