della Rota_ supren saltis la sxtuparon.

En la maldekstra brako _Jan Norris_ tenis la svenintan fiancxinon,
konvulsie la dekstra mano kaptis la brilan armilon. Li ne sciis, kion
komenci, cxia anima agemo estis forlasinta lin en tiuj teruraj
sekundoj. Kion ankaux estus helpinta al li cxiu anima agemo? Perei
devis _Jan Norris_ kaj _Myga van Bergen_, almenaux laux homa sagxo.

"Pro cxiuj diabloj, kio estas tio?" ekkriis la gxenova leuxtenanto.
"Nu, tio estas ne malbona! tio ja estas gajiga renkonto, -- tion mi
nomas frapi du musxojn per unu frapo. Holla, _Antonio Valani_, nun
akiru al vi vian cxarman kolombineton! Havi tian rivalon vi do ne
supozis? Teren la geuxzon! pendigu lin!"

El la ingo flugis la glavoj de la gxenovanoj.

"Gardu vin Dio, _Myga_!" kriis _Jan Norris_, svingante la klingon.
"Malantauxen, vi italaj friponoj!"

Elpusxante la sovagxan geuxzan krion: Plivolonte turko ol fipapano!
la direktilisto de la Nigra Galero subkuris la klingon de _Leone
della Rota_, pusxo -- kun krio sin turnis la estro de _Andrea Doria_
kaj sxanceligxis; tintante la glavo falis el lia mano, teren falegis
_Antonio Valani_. Super la korpo de la gxenovano saltis la
akvogeuxzo, sed dua bato tusxetis nur la maldekstran sxultron de la
leuxtenanto. Sxipanoj de la galeono _Andrea Doria_ suprensaltis la
sxtuparon svingante la sxiptrancxilojn. Sovagxa sanga batalo farigxis
en la malvasta spaco; svenante _Myga van Bergen_ kusxis tere.
Hispanaj kaj albanaj soldatoj pligrandigis la tumulton, lampoj kaj
torcxoj estingigxis, ardetis sur la planko, estis denove bruligataj.
La plej malmultaj efektive sciis, kio okazis, kaj kiam subite la
krio: fajro! fajro! sonis tra la domo, la konfuza bulo disigxis pro
panika terurigxo kaj ree malsupren rapidis la sxtuparon. Sufokanta
fumo plenigis cxiujn lokojn de la domo; tra gxi la gxenovaj sxipanoj
trenis la estron mortvunditan kaj la enkatenigitan akvogeuxzon _Jan
Norris_! Tra la fumo _Leone della Rota_ malsupren la sxtuparon portis
la senkonscian _Mygan_ sur la straton, kie jam nova batalo minacis
naskigxi inter la sxipanoj de _Andrea Doria_ kaj la hispanaj
soldatoj, kiuj volis forpreni de tiuj la kaptitojn. Sed tamburrulo
anoncis la alvenon de estro pli altranga, al kiu _Leone_ raportis,
tiel bone kiel permesis al li la sveno, en kiu li sin trovis. La
_don_ gravamiene decidis, ke estas plej bone, alporti la vunditan
kapitanon, la geuxzon kaj la knabinon sur la sxipon, morgaux dum
la auxskultado cxiuj