f uur. Ik was trouwens op weg naar de club om
te zien of je daar was, toen ik je ontmoette. En ik heb niets te doen
met bagage, want ik heb mijn koffers al vooruit gezonden. Ik heb niets
dan dit valiesje en ik loop gemakkelijk in twintig minuten naar
Victoria Station.
Dorian zag hem aan en glimlachte.
--Wat een curieuze manier van reizen voor een modern schilder van
naam. Een Gladstone-bag en een ulster! Kom binnen, anders krijgen we
al dien mist in huis. En denk er om, dat je over niets ernstigs
spreekt. Niets is ernstig tegenwoordig. Tenminste zoo hoort het.
Hallward schudde het hoofd terwijl hij binnentrad en Dorian volgde in
de bibliotheek. Een groot houtvuur vlamde in de open haard. De lampen
waren opgestoken en een open zilveren likeurkastje stond met sifons
soda-water en hooge kristallen bekers op een marquetterie-tafel.
--Je ziet, de knecht heeft het mij heel prettig gemaakt. Hij gaf me
alles wat ik noodig had, zelfs je fijne cigaretten met gouden puntjes.
Hij is een goede kerel. Ik mag hem liever dan den Franschman, die je
vroeger hadt. Wat is er van hem geworden?
Dorian haalde de schouders op.
--Ik geloof, dat hij Lady Radley's kamenier getrouwd heeft, en haar in
Parijs als Engelsche modiste heeft geinstalleerd. Anglomanie is er de
rage tegenwoordig, hoor ik. Bespottelijk, vindt je niet? Maar hij was
niet slecht, zie je. Ik hield niet van hem, maar ik had niet over hem
te klagen. Je verbeeldt je soms van die dingen, die kant noch wal
raken. Hij was heusch aan mij gehecht, en scheen erg treurig, toen hij
weg moest. Wil je nog een brandy-soda? Of heb je liever hock-seltzer?
Ik neem zelf altijd hock-seltzer en seltzerwater. Daar zal hiernaast
nog wel wat zijn.
--Dank je, ik zal niets meer gebruiken, sprak de schilder, terwijl hij
hoed en overjas afdeed, en ze over zijn valies in een hoek wierp.
--En nu, kerel, moet ik eens ernstig met je praten. Trek nu niet zulke
rimpels. Dan maak je het nog maar moeilijker voor me.
--Waarover is het? riep Dorian kregel, terwijl hij zich op een bank
wierp. Ik hoop niet over mezelven? Ik heb vandaag genoeg van me eigen.
Ik zou dolgraag iemand anders willen zijn.
--Het is over jezelven, antwoordde Hallward, met zijne ernstige diepe
stem; en ik moet het je zeggen. Ik zal je niet langer dan een half uur
lastig vallen.
--Een half uur, zuchtte Dorian en stak een cigarette op.
--Dat is toch niet te veel van je gevergd, Dorian, en het is voor je
bestwil. Ik ge
|