CK
Nu do, nu do; -- kaj vi do opinias, ke vi kuragxas promesi --?
SXIPKONSTRUISTO AUXNE
"Indian Girl" kvitigxos por forvelo postmorgaux. (Li salutas kaj
eliras dekstre.)
KONSULO BERNICK
Aha, jen mi ekmastris tiun obstinulon. Tio estas por mi bona
auxguro --
(_Hilmar Tonnesen_, kun cigaro en la busxo, venas tra la gxardena
pordego.)
HILMAR TONNESEN
(sur la gxardena sxtuparo) Bonan tagon, Betty! Bonan tagon, Bernick!
SINJORINO BERNICK
Bonan tagon.
HILMAR TONNESEN
Nu, vi ploris, mi vidas. Vi sekve scias?
SINJORINO BERNICK
Kion mi scias?
HILMAR TONNESEN
Ke la skandalo vigle evoluas? Uf!
KONSULO BERNICK
Kion tio signifas?
HILMAR TONNESEN
(envenas) Jes, la du usonanoj cxirkauxiras en la stratoj, kaj montras
sin kune kun Dina Dorf.
SINJORINO BERNICK
(postsekvas lin) Sed, Hilmar, cxu eblas --?
HILMAR TONNESEN
Jes, bedauxrinde, estas pura vero. Lona ecx estis tiel senkonsidera
krii post min; sed kompreneble mi sxajnigis ne auxdi.
KONSULO BERNICK
Kaj certe ne pasis nerimarkate.
HILMAR TONNESEN
Ne, tion vi ja komprenas. La homoj staris trankvile postrigardante
ilin. Aspekte onidiro kuris fulme tra la urbo, -- kiel fajro sur la
prerioj. En cxiuj domoj homoj staris cxe la fenestroj atendante ke la
aro pretermarsxu; kapon cxe kapo malantaux la kurtenoj -- uf! Jes,
pardonu, Betty; mi diras uf; cxar tio cxi igas min nervoza; -- se tio
dauxru, mi devas pripensi entrepreni iom longan vojagxon.
SINJORINO BERNICK
Sed vi estus devinta paroli al li kaj admoni lin --
HILMAR TONNESEN
Meze en la strato? Ne, vi devas pardoni. Sed ke tiu homo entute
kuragxas aperi en la urbo! Nu, ni vidu cxu la gazetaro faros finon
pri li; jes, pardonu, Betty; sed --
KONSULO BERNICK
La gazetaro, vi diras? Cxu vi auxdis aludojn pri tiajxo?
HILMAR TONNESEN
Jes, versxajne. Kiam mi foriris de vi hieraux vespere, mi pasxadis al
la klubo pro mia malsano. Mi bone komprenis per la tuja silento, ke
ili estis parolintaj pri la usonanoj. Kaj jen envenas la impertinenta
redaktoro Hammer. Li gratulas min tute lauxte pri la hejmenveno de
mia ricxa kuzo.
KONSULO BERNICK
Ricxa --?
HILMAR TONNESEN
Jes, tiel li esprimis sin. Kompreneble mi mezure rigardis lin
lauxmerite, kaj komprenigis al li, ke mi nenion scias pri la ricxeco
de Johan Tonnesen. "Cxu?" li diras, "jen strangajxo; en usono oni
kutime trabatas sin, kiam oni havas ion komence, kaj via kuzo ja ne
transvojagxis senhava."
KONSULO BERNICK
Hm, faru nun al m
|