a
pordo. Dum tio kio sekvas estingigxas lauxvice cxiuj tralumajxoj kaj
lumoj en la domoj.)

KONSULO BERNICK
(mallauxte) Dankon, Lona, vi savis la plej bonan en mi -- kaj por mi.

FRAUXLINO HESSEL
Cxu ion alian mi volis?

KONSULO BERNICK
Nu cxu, -- aux cxu ne? Mi ne tute komprenas vin.

FRAUXLINO HESSEL
Hm --

KONSULO BERNICK
Do ne malamo? Ne vengxo? Kial vi do revenis transen?

FRAUXLINO HESSEL
Malnova amikeco ne rustas.

KONSULO BERNICK
Lona!

FRAUXLINO HESSEL
Kiam Johan rakontis al mi tion pri la mensogo, mi jxuris en mi mem:
La heroo de mia juneco staru libera kaj vera.

KONSULO BERNICK
Ho, kiom malmulte mi mizera homo meritis tion de vi!

FRAUXLINO HESSEL
Jes, se ni virinoj demandus pri la gajno, Karsten --!

(_Sxipkonstruisto Auxne_ venas kun _Olaf_ de la gxardeno.)

KONSULO BERNICK
(al li renkonte) Olaf!

OLAF
Patro, mi promesas, ke mi neniam plu --

KONSULO BERNICK
Forkuros?

OLAF
Jes, jes, tion mi promesas al vi, patro.

KONSULO BERNICK
Kaj mi promesas al vi, ke vi neniam ekhavos kauxzon por tio. De nun
vi kresku, ne kiel heredanto de _mia_ vivotasko, sed kiel tiu, kiu
mem havas vivotaskon atendanta.

OLAF
Kaj cxu mi ankaux rajtas farigxi, kion mi volas?

KONSULO BERNICK
Jes vi rajtas.

OLAF
Dankon. Do mi ne volas farigxi kolono de la socio.

KONSULO BERNICK
Nu? Kial ne?

OLAF
Ne, cxar mi kredas, ke tio estas vere teda.

KONSULO BERNICK
Vi farigxu vi mem, Olaf; kaj la sekvo iru kiel gxi povas. -- Kaj Vi,
Auxne --

SXIPKONSTRUISTO AUXNE
Mi scias, sinjoro konsulo; mi havas mian maldungon.

KONSULO BERNICK
Ni dauxrigos kune, Auxne; kaj pardonu al mi --

SXIPKONSTRUISTO AUXNE
Kiel? La sxipo do ne forvelos cxi-vespere.

KONSULO BERNICK
Gxi ecx ne forvelos morgaux. Mi donis al Vi tro mallongan tempolimon.
Gxi bezonas pli profundan inspekton.

SXIPKONSTRUISTO AUXNE
Okazu, sinjoro konsulo -- kaj ecx per novaj masxinoj!

KONSULO BERNICK
Tiel estu. Sed profunde kaj honeste. Estas multo cxe ni, kiu bezonas
profundan kaj honestan riparon. Nun, bonan nokton, Auxne.

SXIPKONSTRUISTO AUXNE
Bonan nokton, sinjoro konsulo; -- kaj dankon, dankon, dankon! (Li
eliras dekstre.)

SINJORINO BERNICK
Nun cxiuj estas for.

KONSULO BERNICK
Kaj ni estas solaj. Mia nomo ne plu lumas per fajraj literoj; cxiuj
lumoj estingigxis en la fenestroj.

FRAUXLINO HESSEL
Cxu vi dezirus ilin denove eklumigitaj?

KONSULO BERNICK
Ne por kiu ajn prezo en la mondo. Kie mi do estis! Vi ti