j
honoro, vi, kiu gluis la krimulsignon sur senkulpulon.

KONSULO BERNICK
Cxu vi ne pensas, ke mi profunde sentas mian maljuston kontraux li?
Kaj cxu vi ne kredas, ke mi estas preta ree bonfari gxin?

FRAUXLINO HESSEL
Per kio? Parolante?

KONSULO BERNICK
Cxu tion vi povus postuli?

FRAUXLINO HESSEL
Kio alia povus rebonigi tian maljustajxon?

KONSULO BERNICK
Mi estas ricxa, Lona; Johan povas prezenti postulon kiun ajn --

FRAUXLINO HESSEL
Jes, ofertu al li monon, kaj vi auxdos, kion li respondos.

KONSULO BERNICK
Cxu vi konas liajn intencojn?

FRAUXLINO HESSEL
Ne, post hieraux li estas silenta. Estas kvazaux cxio tio faris lin
matura viro.

KONSULO BERNICK
Mi devas paroli kun li.

FRAUXLINO HESSEL
Jen li estas.

(_Johan Tonnesen_ venas de dekstre.)

KONSULO BERNICK
(al li) Johan --!

JOHAN TONNESEN
(deturnante) Unue _mi_. Hieraux matene mi donis al vi mian vorton por
silenti.

KONSULO BERNICK
Vi tion faris.

JOHAN TONNESEN
Sed tiam mi ankoraux ne sciis --

KONSULO BERNICK
Johan, permesu al mi per du vortoj klarigi al vi la konekson --

JOHAN TONNESEN
Ne bezonigxas; mi tute bone komprenas la konekson. La firmao estis
tiam en malfacila stato; kaj kiam mi do estis for, kaj vi havis
potencon super sendefenda nomo kaj famo --. Nu, mi ne ege imputas al
vi tion; ni estis junaj kaj facilanimaj en tiuj tagoj. Sed nun mi
bezonas la veron, kaj nun vi devas paroli.

KONSULO BERNICK
Kaj gxuste nun mi bezonas mian tutan moralan estimon, kaj tial mi ne
_povas_ paroli nun.

JOHAN TONNESEN
Mi ne gxenas min pro la fikciajxoj kiujn vi disvastigis pri mi; estas
tio alia, por kio vi prenu la kulpon. Dina farigxu mia edzino, kaj
cxi tie, en cxi tiu urbo, mi volas vivi kaj logxi kaj konstrui kun
sxi.

FRAUXLINO HESSEL
Vi jenon volas?

KONSULO BERNICK
Kun Dina! Kiel via edzino? Cxi tie en la urbo!

JOHAN TONNESEN
Jes, gxuste cxi tie; mi volas resti cxi tie por spiti cxiujn tiujn
mensogantojn kaj kalumniantojn. Sed por gajni sxin, estas necese, ke
vi liberigu min.

KONSULO BERNICK
Cxu vi pripensis, ke se mi konfesos la unuan, mi ankaux samtempe
prenos sur min la duan? Vi volas diri, ke el niaj libroj mi povas
pruvi, ke neniu trompo estas okazinta? Sed tion mi ne povos; niaj
libroj tiam ne tiel akurate tenigxis. Kaj ecx se mi povus, -- kion
per tio gajnigxus? Cxu mi ne almenaux starus kiel la homo, kiu iam
savis sin per mensogo, kaj kiu dum dek kvin jaroj lasis tiun mensogon
kaj cxiujn la aliajxo