as tute gxuste; ni ankoraux ne samopiniis pri tio, kion mi volis
mencii. Sed mi certe esperas, ke la tri sinjoroj akordigxos kun mi,
kiam mi rakontos, ke mi cxi-vespere samopiniis kun mi mem, ke cxi
tiuj bienoj ofertigxos al gxenerala mendo de akcioj; kiu ajn kiu
volas, povas preni parton en ili.
MULTAJ VOCXOJ
Hura! Vivu konsulo Bernick!
GRANDKOMERCISTO RUMMEL
(mallauxte al _konsulo Bernick_) Kia fia perfido --!
KOMERCISTO SANDSTAD
(same) Do trompis nin --!
KOMERCISTO VIGELAND
Nu, do la diablo sxiru --! Ho kruco, kion mi estas diranta?
LA AMASO
(ekstere) Hura, hura, hura!
KONSULO BERNICK
Silenton, miaj sinjoroj. Mi ne meritas cxi tiun saluton; cxar tio,
kion mi nun decidis, ne estis de komence mia intenco. Mia intenco
estis rezervi cxion por mi mem, kaj mi dauxre havas la opinion, ke
cxi tiuj bienoj plej bone estos utiligataj, se ili restos kune en unu
mano. Sed oni povas elekti. Se oni tion deziras, mi estas preta
administri ilin laux plej bona jugxo.
VOCXOJ
Jes! Jes! Jes!
KONSULO BERNICK
Sed unue miaj kuncivitanoj devas koni min gxisfunde. Ke cxiu opulo
esploru sin mem, kaj ke tio estu decidita, ke ekde cxi-vespere
komencigxas nova tempo. La malnova, kun sia sxminkajxo, kun sia
hipokriteco kaj sia falso, kun sia mensoga dececo kaj siaj mizeraj
konsideroj, staru por ni kiel muzeo, malferma por instruo; kaj al cxi
tiu muzeo ni donacas, -- cxu ne, miaj sinjoroj? -- la kafoservicon,
la pokalon kaj la albumon kaj la dompredikaron sur veleno kaj en
luksa bindajxo.
GRANDKOMERCISTO RUMMEL
Jes, kompreneble.
KOMERCISTO VIGELAND
(murmuras) Cxar Vi prenis la aliajxojn, do --
KOMERCISTO SANDSTAD
Bonvolu.
KONSULO BERNICK
Kaj nun la cxefa reguligo kun mia socio. Dirigxis ke fiaj elementoj
forlasis nin cxi-vespere. Mi povas aldoni, kion oni ne scias: La viro
al kiu celigxas, ne forvojagxis sola; lin akompanis por farigxi lia
edzino --
FRAUXLINO HESSEL
(lauxte) Dina Dorf!
ADJUNKTO RORLUND
Cxu!
SINJORINO BERNICK
Kion vi diras! (granda movigxo)
ADJUNKTO RORLUND
Fugxis? Forkurinta -- kun _li!_ Neeblas!
KONSULO BERNICK
Por farigxi lia edzino, sinjoro adjunkto. Kaj mi aldonas pli.
(mallauxte) Betty, regu vin, kaj portu tion, kio nun venas. (lauxte)
Mi diras: Levu la cxapelon por tiu viro; cxar li grandanime prenis la
pekon de aliulo sur sin. Miaj samcivitanoj, mi volas penetri el la
malvero; gxi estis preta venenigi cxiun opan fibron en mi. Vi sciu
cxion. _Mi_ estis antaux dek kvin jar
|