mesi; mi malamas promesi; cxio devas veni, kiel
gxi povas.

FRAUXLINO BERNICK
Jes, jes, gxi ja devas; vi nur restu kiel vi estas, -- vera kaj
fidela al vi mem.

DINA
Tion mi volas, onklino.

FRAUXLINO HESSEL
(kasxas en la posxon kelkajn paperojn, kiujn _Johan_ donis al sxi)
Bone, bone, mia kara knabo. Sed nun survoje.

JOHAN TONNESEN
Jes, nun ne estas tempo por perdi. Adiaux, Lona; dankon pro via amo.
Adiaux Marta, kaj dankon ankaux al vi pro via fidela amikeco.

FRAUXLINO BERNICK
Adiaux, Johan! Adiaux, Dina! Kaj felicxon al vi cxiujn viajn tagojn!

(Sxi kaj _frauxlino Hessel_ pusxas ilin al la pordo en la fono.
_Johan Tonnesen_ kaj _Dina_ iras malsupren tra la gxardeno.
_Frauxlino Hessel_ fermas la pordon kaj altiras la kurtenon.)

FRAUXLINO HESSEL
Nun ni estas solaj, Marta. Vi perdis sxin kaj mi lin.

FRAUXLINO BERNICK
Vi -- lin?

FRAUXLINO HESSEL
Ho, mi jam duone perdis lin tie transe. La knabo iris sopirante stari
sur propraj piedoj; tial mi kredigis al li, ke mi suferis pro
hejmveo.

FRAUXLINO BERNICK
Tial? Jes, nun mi komprenas kial vi venis. Sed li volas postuli vin
reen, Lona.

FRAUXLINO HESSEL
Maljuna duonfratino, -- kio sxi estu por li nun? -- La viroj
dissxiras multade cxirkaux si por atingi al la felicxo.

FRAUXLINO BERNICK
Foje okazas.

FRAUXLINO HESSEL
Sed ni kuntenu, Marta.

FRAUXLINO BERNICK
Cxu mi povas io esti por vi?

FRAUXLINO HESSEL
Kiuj pli? Ni du nutropatrinoj, -- cxu ni ne ambaux perdis niajn
infanojn? Nun ni estas solaj.

FRAUXLINO BERNICK
Jes, solaj. Kaj tial vi ankaux sciu, -- mi amis lin pli alte ol kion
ajn en la mondo.

FRAUXLINO HESSEL
Marta! (kaptas sxian brakon) Cxu tio estas vero?

FRAUXLINO BERNICK
La enhavo de mia tuta vivo kusxas en tiuj vortoj. Mi amis lin kaj
atendis lin. Cxiun someron mi atendis, ke li venus. Kaj jen li venis;
-- sed li ne vidis min.

FRAUXLINO HESSEL
Amis lin! Kaj vi mem estis tiu, kiu donis la felicxon al li en la
manon.

FRAUXLINO BERNICK
Cxu mi ne donus al li la felicxon? mi ja amis lin? Jes, mi amis lin.
Mia tuta vivo estis vivo por li, ekde kiam li forvojagxis. Kiun
kauxzon mi havis por la espero, vi pensas? Ho, mi kredas, ke mi tamen
havis iun kialon. Sed kiam li revenis, -- estis kvazaux cxio estas
forvisxita el lia memoro. Li ne vidis min.

FRAUXLINO HESSEL
Estis Dina, kiu ombris por vi, Marta.

FRAUXLINO BERNICK
Ja, ke sxi tion faris. Je lia forvojagxo ni estis samagxuloj; kiam mi
revidis lin, -- ahx, tiu t