XLINO BERNICK
Jes. Atendu iomete; nun eble tuj venos la aliuloj. (volas eliri
maldekstre)
JOHAN TONNESEN
Auxdu, Marta, cxu cxiam urgxas por vi?
FRAUXLINO BERNICK
Por mi?
JOHAN TONNESEN
Hieraux vi kvazaux evitis min, kaj mi povis intersxangxi ecx ne
vorton kun vi, kaj hodiaux --
FRAUXLINO BERNICK
Jes, sed --
JOHAN TONNESEN
Antauxe ni do cxiam estis kune, -- ni du malnovaj ludgeamikoj.
FRAUXLINO BERNICK
Ho, Johan, post tiam estas multaj, multaj jaroj.
JOHAN TONNESEN
Nu, je Dio, estas dek kvin jaroj post tiam, ne pli, ne malpli. Cxu
sxajnas al vi, ke mi multe sxangxigxis?
FRAUXLINO BERNICK
Vi? Nu jes, ankaux vi, kvankam --
JOHAN TONNESEN
Kion vi pensas?
FRAUXLINO BERNICK
Ho, estas nenio.
JOHAN TONNESEN
Aspekte vi ne multe gajigxis revidi min.
FRAUXLINO BERNICK
Mi atendis tiom longe, Johan, -- _tro_ longe.
JOHAN TONNESEN
Atendis? Ke mi revenus?
FRAUXLINO BERNICK
Jes.
JOHAN TONNESEN
Kaj kial vi pensis ke mi revenus?
FRAUXLINO BERNICK
Por pentofari vian delikton.
JOHAN TONNESEN
Mi?
FRAUXLINO BERNICK
Cxu vi forgesis, ke virino mortis en sufero kaj honto pro via kulpo?
Cxu vi forgesis, ke pro via kulpo la plej bonaj jaroj de kreskanta
infano amarigxis?
JOHAN TONNESEN
Kaj tion mi auxdu de vi? Marta, cxu via frato neniam --?
FRAUXLINO BERNICK
Cxu li?
JOHAN TONNESEN
Cxu li neniam --; nu ja, mi pensas, cxu li neniam diris ecx unu
vorton senkulpigan por mi?
FRAUXLINO BERNICK
Ho, Johan, vi ja konas la severajn principojn de Karsten.
JOHAN TONNESEN
Hm --, certe, certe mi konas la severajn principojn de mia malnova
amiko Karsten. -- Sed tio cxi estas ja --! Nu. Mi jxus nun parolis
kun li. Sxajnas al mi, ke li multe sxangxigxis.
FRAUXLINO BERNICK
Kiel vi povas tion diri? Karsten cxiam estis honesta viro.
JOHAN TONNESEN
Jes, mi nenion aludis; sed lasu tion. -- Hm; nun mi do komprenas, en
kiu lumo vi vidis min: estas la hejmenveno de la perditulo, kiun vi
atendadis.
FRAUXLINO BERNICK
Auxskultu, Johan, mi diros en kia lumo mi vidis vin. (montras al la
gxardeno) Cxu vi vidas sxin, kiu ludas tie en la herbaro kune kun
Olaf? Estas Dina. Cxu vi memoras la kapturnitan leteron, kiun vi
skribis al mi, kiam vi forvojagxis? Vi skribis, ke mi fidu vin. Mi
fidis vin, Johan. Cxio malbona, kio poste onidirigxis, certe okazis
en kapturnigxo, sencerbe, senpripense --
JOHAN TONNESEN
Kion vi sugestas?
FRAUXLINO BERNICK
Ho, vi certe komprenas min; -- ne plu vorto pri
|