xi prenis tion?

JOHAN TONNESEN
Nu, sxi opiniis, kiel vere estis, ke kiam mi scias ke mi estas
senkulpa, ne povus esti embaraso por mi fari ekskurseton cxi tien.
Sed estu trankvila; Lona nenion malkasxos, kaj _mi_ gardos mian
busxon la duan fojon.

KONSULO BERNICK
Nu ja; mi fidas tion.

JOHAN TONNESEN
Jen mia mano. Kaj nun ni ne plu parolu pri tiu malnova historio;
felicxe gxi estas la sola petolajxo pri kiu iu el ni estas kulpa, mi
pensas. Nun mi volas gxui la malmultajn tagojn, kiujn mi restos cxi
tie. Vi ne imagas kian bonegan ekskurson ni havis cxi-matene. Kiu
imagus ke tiu knabineto, kiu cxirkauxkuris ludante angxelon en la
teatro --! Sed diru, -- kio poste okazis pri sxiaj gepatroj?

KONSULO BERNICK
Ho, kara, mi ne scias pri io pli rakontinda, ol tio kion mi skribis
al vi tuj post kiam vi estis forvojagxinta. Nu, vi ja ricevis la du
leterojn?

JOHAN TONNESEN
Jes, ja, mi havas ambaux. La drinkemulo ja forkuris de sxi?

KONSULO BERNICK
Kaj poste mortigxis en ebrieco.

JOHAN TONNESEN
Ankaux _sxi_ mortis mallonge poste? Sed vi certe faris por sxi tion
kion vi kasxe povus fari?

KONSULO BERNICK
Sxi estis fiera; sxi nenion perfidis, kaj volis akcepti nenion.

JOHAN TONNESEN
Nu, tamen estis gxuste de vi preni Dina en la domon.

KONSULO BERNICK
Jes, efektive estis. Cetere estis vere Marta, kiu efektivigis tion.

JOHAN TONNESEN
Do estis Marta? Jes, Marta -- vere -- kie _sxi_ estas hodiaux?

KONSULO BERNICK
Nu _sxi_, -- kiam sxi ne devas atenti pri la lernejo, sxi havas siajn
malsanulojn.

JOHAN TONNESEN
Do estas Marta, kiu okupis sin pri sxi.

KONSULO BERNICK
Jes. Marta ja cxiam havis emon por edukado. Tial sxi ankaux akceptis
oficon en la lernejo. Tio estis ege malsagxa de sxi.

JOHAN TONNESEN
Jes, sxi aspektis ege laca hieraux; _mi_ ankaux timas, ke sxi ne
havas sanon por tio.

KONSULO BERNICK
Ho, pri la sano, sxi eble eltenus. Sed estas malagrable por _mi_;
sxajnas kvazaux mi, sxia frato, ne volus subteni sxin.

JOHAN TONNESEN
Subteni? Mi kredis, ke sxi havas tioman kapitalon mem --

KONSULO BERNICK
Ecx ne sxilingon. Vi certe memoras, kiel pene estis por patrino, kiam
vi forvojagxis. Sxi dauxrigis ioman tempon per kunhelpo de mi; sed
per tio mi ne longe povus esti kontenta. Kaj mi akceptis anigxi en la
firmaon; sed ecx ne _tio_ estis sukceso. Mi tial devis transpreni
cxion, kaj kiam ni faris la bilancon, montrigxis, ke restis preskaux
nenio el la parto de patrino. Kiam patrino mallon