opulo medius, numerumque recenset.
Cuius Aristaeo quoniam est oblata facultas,
vix defessa senem passus conponere membra,
cum clamore ruit magno, manicisque iacentem 125
occupat. Ille suae contra non inmemor artis
omnia transformat sese in miracula rerum,
ignemque, horribilemque feram, fluviumque liquentem.
Verum ubi nulla fugam reperit fallacia, victus
in sese redit, atque hominis tandem ore locutus: 130
Nam quis te, iuvenum confidentissime, nostras
iussit adire domos? quidve hinc petis? inquit. At ille:
Scis, Proteu, scis ipse; neque est te fallere quicquam;
sed tu desine velle. Deum praecepta secuti
venimus, hinc lassis quaesitum oracula rebus. 135
Tantum effatus. Ad haec vates vi denique multa
ardentis oculos intorsit lumine glauco,
et graviter frendens sic fatis ora resolvit:
Non te nullius exercent numinis irae.
Magna luis commissa: tibi has miserabilis Orpheus 140
haud quaquam ob meritum poenas, ni Fata resistant,
suscitat, et rapta graviter pro coniuge saevit.
Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps,
inmanem ante pedes hydrum moritura puella
servantem ripas alta non vidit in herba. 145
At chorus aequalis Dryadum clamore supremos
inplerunt montis; flerunt Rhodopeiae arces,
altaque Pangaea, et Rhesi Mavortia tellus,
atque Getae, atque Hebrus, et Actias Orithyia.
Ipse, cava solans aegrum testudine amorem, 150
te, dulcis coniunx, te solo in litore secum,
te veniente die, te decedente canebat.
Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis,
et caligantem nigra formidine lucum
ingressus, Manisque adiit Regemque tremendum, 155
nesciaque humanis precibus mansuescere corda.
At cantu commotae Erebi de sedibus imis
umbrae ibant tenues simulacraque luce carentum,
quam multa in foliis avium se milia condunt,
vesper ubi aut hibernus agit de montibus imber, 160
matres atque viri, defunctaque corpora vita
magnanimum heroum, pueri innuptaeque puellae,
inpositique rogis iuvenes ante ora parentum;
quos circum limus niger et deformis arundo
Cocyti tardaque palus inamabilis unda 165
alligat, et noviens Styx interfusa coercet.
Quin ipsae stupuere domus atque intima Leti
Tartara caeruleosque inplexae crinibus anguis
Eumenides, tenuitque inhians tria Cerberus ora,
atque Ixionii vento rota constitit orb
|