de schae[3]
Van mijn afgestorven gae,
(Wie kan steeds den mensch verkrachten)?
Liet ick drijven mijn gedachten[4],
Liet ick mijn herdencken gaen
Door u lecker letter-blaen,
Die ick even had gelesen;
Blaen, die voor geen sterven vresen,
't Zy de Somer swicht of brand,
Van een soete Joff'ren-hand,
Door uw wil, aen my gegeven;
Blaen, daer _Hofwijck_ door sal leven
Langer, alsser bosch of laen
Staet, of met of sonder blaen;
Langer, als d' abeele kruynen
Sullen _Hofwijck_ en sijn tuynen
Decken voor de scherpe snee
Van de seyssen uytter Zee[5]:
Langer, als sy, met de toppen
Van haer hoogh-gestege koppen,
Sullen weygeren den pas
Aen het huylen en 't gebas
Van de nortse Noorder-winden
Op den bloesem van de Linden,
Die, aen d' Oost' en Wester-kant
Van den _Hofwijcks_ Hof geplant,
Maecken ruyme wandeldreven,
Die het quaelick willen geven
Voor 't Voorhoutse Joffren-rack,
Munnick-tuyntje, blaeder-dack,
Dat, door 't roemen uwer Dichten[6],
Voor geen dingh behoeft te swichten,
Wat of in of buyten 't landt
Sijne borst op schoonheit spant;

Langer, als de maste-boomen[7]
Sullen wederzijds bezoomen,
Met een altijd groenend lof,
't Buytenpad van uwen Hof:
Als de nimmer-dorre Climmen[8]
Sullen klauteren en klimmen,
Langhs 't gebeent' en armen op,
Over hooft en kruyn en top
Van de hoecksche Vierelingen[9],
Al gelijck in alle dingen,
Broeders, even hoogh en breedt
En al eveneens gekleedt:
Daer de Cabbeljaeus-gesinden[10]
Noch wel herbergh souden vinden,
Soo 't de Landvooghd soo verstond,
Dat hy die in schootels sond
't Lijf gesoon, de staert gebraeden,
En een kruyck met wijn gelaeden
Van de Moesel of de Deel[11],
Om het oud-versufte scheel[12]
Met een Roemer af te drincken;

Langer, als de Vloer sal blincken,
En het marmer staen te prael,
In uw sinnelicke[13] sael;
Langer, als uw Slot zal duyren,
Dat, met even-zijdse muyren,
Vierkant uyt het waeter rijst,
Dat de Waerd en gasten spijst
Met een vangst van goede vissen
Als 't u die gelieft te dissen,
Slot, als men 't van 't Zuyden kijckt,
Dat een flesch in 't koel vat lijckt;--

Langer als men 't paerdt sal jaegen
Langhs de Vliet, met sweepe-slaegen,
Nae den Dam, of Delft, of Haegh,
Alsser Schip en schuyt en kaegh,
Met sijn vracht en volck en waeren,
Uw kasteel verby sal vaeren,
Die, of van of nae de Vliet
Door den Duycker henen schiet;--
Soo langh als men Duyts sal spreecken,
En geen leeser sal ontbreken,
Die een aerdigh Rijm bemint,
Daer men pit en